Wie is Bas Urlings?
Bas Urlings is ondernemer op slippers. Hij houdt echt van het leven (dat slaat op de slippers) en hij houdt ook van ondernemen. Die combinatie is wat Bas betreft het ultieme om je bestaan te leiden. Én ondernemen én daar zeker ook enorm van te genieten door te reizen en dingen te doen met zijn familie en vrienden. Ondertussen, slingert hij als ondernemer gave dingen de wereld in.
Het gesprek dat ik met Bas Urlings had voor mijn Jelly Driver Podcast vond ivm de Corona crisis plaats via ZOOM in april 2020.
Op afstand werken doet Bas Urlings al jaren
Voor Bas is dat werken op afstand niks nieuws. Dat doet hij al jaren. Vanaf Bali en andere zonnige oorden stuurde hij zijn team (30 man) in Nederland aan. Luister naar zijn tips voor ondernemers die verrast zijn door de huidige crisis en nu noodgedwongen ineens moeten overschakelen naar werken en aansturen op afstand. Wat zijn de do’s en Dont’s?
In deze aflevering:
- Welke tools apps en stukje software helpen kan hij aanbevelen om succesvol te zijn als ondernemer op afstand.
- Welke Mindset heb je nodig om succesvol te kunnen ondernemen op slippers?
- Hoe heeft hij zelf zijn internet marketing tunnel opgebouwd? En welke tools gebruikt hij daarvoor?
- Wat hij zou doen als hij morgen alles kwijt raakt behalve een laptop en € 250…
Je hoort het allemaal. Kortom: een podcast bomvol waardevolle lessen van Ondernemer Bas Urlings.
Linkjes bij deze aflevering:
http://jelledrijver.nl/betaalpaginamaken
http://burlings.nl
Hieronder vind je een transcript van het interview dat ik, Jelle Drijver (op afstand, want corona) met hem had. Liever luisteren dan lezen? Dat kan ook. Dit gesprek is als aflevering 112 van de Jelly Driver Podcast te vinden op o.a. Spotify en iTunes.
========================================================================
In dit transcript is het interview letterlijk uitgetypt.
========================================================================
Jelle: Ja, je hebt ooit een keer een ticket gekocht naar Rusland. Toen ben je naar Rusland gegaan. Wat was je idee? Wat was je van plan en wat is ervan terecht gekomen?
Bas: Toentertijd was ik gestart in e-commerce. Ik dacht: als dat stabiel genoeg staat dan is dat mijn exit ticket om een wereldreis te starten. Toen dat eenmaal stabiel genoeg stond, dacht ik: nu moet ik gaan. Ik had toen een relatie, en nog steeds met dezelfde vrouw, Claudia. Ik dacht: als we willen gaan voordat we kinderen hebben, moeten we dat nu doen. Het idee was een enkeltje Moskou en we zien wel hoe we…
Jelle: Maar je had dan geen belemmeringen als kinderen, hypotheek en weet ik veel wat allemaal. Want ik denk dat heel veel mensen, als ik al kijk naar “Ik vertrek” dan zijn er altijd vrienden omheen die zeggen: “O, je moet het maar durven, enzo. En hoe dan? Maar jij voelde geen belemmeringen?
Bas: Er zijn altijd wel belemmeringen, want ik had ook een huis gekocht. Ik had een jaren ’30 woning gekocht in Utrecht. Ik was altijd in mijn principes zo dat je moet blijven investeren in jezelf en nooit jezelf teveel luxe gunnen, want dan ga je naar een bepaalde standaard leven. Dat zorgt er uiteindelijk voor dat je niet heel veel vrijheid voor jezelf creëert. Dus ik had een jaren ‘30 woning gekocht. Die heb ik eigenhandig gestript. Daar heb ik twee appartementen van gemaakt en die verhuur ik nog tot op de dag van vandaag. Maar toen we daar zelf woonden, woonden we zelf in het bovenappartement en verhuurden we het onderappartement. Dat zorgde ervoor dat we eigenlijk gratis woonden en toen dat pand klaar was heb ik als laatste project nog een dakterras erop gebouwd van 25m2. Je kan letterlijk zo de domtoren van Utrecht zien vanaf het dakterras, ondanks dat het in Lombok zit. Tot op de dag van vandaag verhuur ik allebei die appartementen nog en een betere cashflow kun je niet hebben.
Jelle: Wanneer heb je dit gekocht?
Bas: Dat is elf jaar geleden al. Toen woonde ik net in Utrecht en had ik daar een winkel geopend ook. Ik dacht toen dat ik beter mijn geld in vastgoed kon stoppen dan in bier, dus dat leek me een betere investering.
Jelle: Je hebt daar ook een winkel gehad?
Bas: Ja, ik heb op de Lijnmarkt een winkel geopend. Het is trouwens wel een grappig verhaal hoe ik in Utrecht ben beland, want ik heb in Haarlem gestudeerd: een technische opleiding in Business Engineering. Mijn neef woonde in Utrecht en belde me op en zei: “Bas, ik heb een pand gevonden. Het is een huis, maar er wonen wel zeven corpsknapen, maar er zijn twee kamers vrij en jij komt erbij.” Ik zo: “Oké”. “Ja, we gaan vanavond hospiteren en dan kunnen we volgende week verhuizen.” Ik zei: “Laten we eens kijken.”
Jelle: Toen moest je doen alsof je lid was?
Bas: Nee, niet eens, want het was in onderhuur. Het waren twee van die gasten die op reis gingen en uiteindelijk ging het in onderhuur voor een half jaar. Dus wij daar een frietje eten met die gasten en uiteindelijk werden we daar een soort van aangenomen en konden we een half jaar wonen. Dat was op de Nobelstraat nummer 1. Ik weet niet of je een beetje bekend bent in Utrecht, maar dat zit op het Janskerkhof, midden in het centrum. Daar begon het avontuur. Toen ging ik op zoek. Ik wilde een winkel gaan openen en ik had stage gelopen in china. De vrouw die mijn stage had geregeld benaderde mij van: “Hé Bas, ik wil een winkel openen, wil je me helpen?” Toen heb ik met een paar Chinese investeerders uiteindelijk op de lijnmarkt een winkel gehad, dat was op de hoek bij de Domtoren. Als je met je rug naar de Domtoren staat ga je het brugje over naar links. Die winkel heette Toys & Gifts. Daar verkochten we educatief speelgoed, gadgets en allemaal van dat soort dingen. Dat was echt een mooi avontuur.
Jelle: Je zegt: “Met een paar Chinese investeerders.” Kende je die toen al?
Bas: Ja, dus die vrouw die mijn stage had geregeld in mijn derde jaar van mijn opleiding, die benaderde mij en zei uiteindelijk: “Bas, ik wil een winkelformule starten.” Toen dacht ik al: dat klinkt wel interessant. Ik had eigenlijk net mijn eerste e-commerce business opgezet. Dat was in de wijn. Het heette wijnlatenbezorgen.nl. Dat heb ik samen met een andere dispuutsgenoot opgezet tijdens mijn afstuderen. We hadden een slijterij gevonden en daarnaast zat een postkantoortje. We hadden een printer geïnstalleerd en daarmee konden ze etiketten uitprinten en vervolgens op een fles wijn plakken en zo kon je het etiket customizen, foto erbij, tekst erop. Dat was super uniek toen, want er was nog geen enkel standaard systeem dat dat kon en het was echt de begintijd van het internetspektakel. Uiteindelijk dus in die winkelformule beland, businessplan voor geschreven en toen ben ik daar eigenlijk verder mee gegaan en die Chinese dame kende nog een paar andere Chinezen die wel wilden investeren. Zodoende ben ik die winkel gestart.
Jelle: Grappig. Heb je daar later nog wat aan gehad, aan die contacten. Want even terug naar die ticket naar Rusland. Daar heb je de Transmongolië Express gepakt. Wanneer kwam het moment dat je dacht: Ik ga hier een hele lange reis van maken?
Bas: Nou, het was altijd wel het idee om maximaal drie jaar op reis te gaan. Uiteindelijk zijn het er twee geworden. Het idee was sowieso om drie jaar op reis te gaan en daarvoor, voordat ik die reis begon, had ik al een half jaar in China gezeten en een maand in Afrika. Dus ja, het leek mij gewoon gaaf om überhaupt voordat je kids en allemaal andere verplichtingen hebt de wereld rond te reizen. Dat was toch wel een soort van het ultieme doel toen ik klein was.
14:39
Jelle: Wat is je business? Wie is Bas Urlings? Ja, ondernemer op slippers. Waar verdien jij je geld mee en waar heb jij afgelopen jaren je geld mee verdiend?
Bas: Ik zit in de e-commerce, dus ik zit voornamelijk in de handel. Daar ben ik ook echt groot mee geworden. Dus ik begon aan de keukentafel met niche-webwinkels. Ik begon toen met de Samurai Horloges. Ik weet niet of je dat nog kent? Dat is een soort van horloge met van die LED-letters met Samurai, het Japanse staal verhaal. Daar begon ik mee, met samurai-horloge.nl en dat begon te lopen. Op een gegeven moment dacht ik: ik heb meer dingen nodig. En toen ben ik de iPhone hoesjes, iPhone accessoires in gegaan en uiteindelijk heb ik dat doorgepakt.
Bas: … Ik zie trouwens dat mijn beeld wat…
Jelle: Het lijkt net of het regent bij jou.
Bas: Ik kijk of ik het zo beter kan maken als ik hier het kartonnetje neerzet. Ik heb zeg maar… Ja, dit is beter. Ja mensen, ik moet de zon even blokken, maar dit is beter.
Bas: … Toen begon ik de iPhone accessoires als in hoesjes, ladertjes, kabeltjes, allemaal dat soort dingen en dat ging op een gegeven moment echt heel goed. Toen had ik allemaal van die shops: iPhonehoesjesshop.nl, oordopjesshop.nl, allemaal dat soort dingen. Daar had ik toen een heel platform van gemaakt. Toen was dat heel hip. Omdat Coolblue het deed, ging iedereen het maar doen.
Jelle: Heb ik ook gedaan: gsmking had ik, en smartphoneking, en beamerking, en spyking, en weet ik veel wat allemaal.
Bas: Mooi, dus we waren concurrenten van elkaar in die tijd, of wat?
Jelle: Ik kwam er al vrij snel achter dat er heel veel concurrenten waren en dat de marges toch vrij dun waren en ik weet nog dat Teun, een jeugdvriend van me, me opbelde en zei: “Jelle, heel vervelend, maar ik heb bij jou zo’n iPhone laderkabeltje gekocht en die heeft vanochtend bijna mijn hele slaapkamer in de fik gezet, omdat dat blokje wat in het stopcontact zat, hoewel het niet echt was gaan branden, helemaal gesmolten was. Het was voor mij ook niet mijn hoofdbusiness. Het was leuk voor erbij en ik dacht: weetje, stel dat dit fout gaat. Daar heb ik helemaal geen zin in. Er was zoveel concurrentie en ik had andere dingen waar ik meer mee verdiende, waardoor ik dacht: ik zet daar een streep doorheen. Ik ben er toen niet mee doorgegaan. Ik denk ook eigenlijk dat we geen concurrenten waren, omdat ik al te laat was.
Bas: Ja, precies.
Jelle: Maar ik kan me voorstellen dat als ik dat twee jaar eerder was gaan doen, ik een mooi jaar had kunnen hebben daarmee.
Bas: Ja, dat is bizar. Ik herken dat verhaal van je wel. Wij hadden op een gegeven moment een bijnaam voor die laders die het begeven. Dat waren de zogenoemde plofladers.
Jelle: Ik heb toen echt iedereen die zo’n ding besteld had meteen een mail gestuurd: Je mag hem terugsturen en dan krijg je je geld terug. Je mag hem ook houden als hij prima bevalt, maar dan is het op je eigen risico. Nou, ik geloof dat maar één iemand het heeft teruggestuurd.
Bas: Ja, dat is bizar. Dat waren wel cowboytijden, dat alles nog kon.
Jelle: Ik zou dat nu niet meer zo doen. Nee.
Bas: Nee, zeker niet.
Jelle: Ik zat te denken: Wanneer heb ik jouw naam voor het eerst gehoord? Ik weet nog dat een collega ondernemer van mij zei: “Ik ken een gast en die verkoop echt gewoon van alles uit China en die heeft dan pantoffels die warm worden als je hem in je USB-poort steekt ofzo en die verkoopt het echt als een malle. Bas Urlings heet hij.” Ja, dat. Jij hebt echt van alles uit China gehaald en dat hier verkocht, hè.
Bas: Ja, dat klopt. Op een gegeven moment ging de business echt zo hard. Want het begon met die nichewinkels en daarna werd ik benaderd door Groupon. Die zij: “Jullie hebben interessante spulletjes om deals mee te maken.”
Jelle: Dat was het. In die tijd was het.
Bas: Dat noem ik echt de gouden tijden, want je kon bizarre marges maken en idiote volumes wegzetten via dat platform en daarna deed ik dat ook nog eens internationaal. Zo ben ik dus letterlijk van 1 naar 30 man gegroeid, van 350.000 naar 7 miljoen en was ik snelstgroeiende cross-border e-commerce business van Nederland.
Jelle: Bizar.
Bas: Echt bizar, maar inmiddels ziet het er wel wat anders uit. Het waren wel mooie tijden.
18:50
Jelle: Hoe ziet het er nu uit. Hoe gaat het met je als ondernemer? Wat doe je nu?
Bas: Ik heb wel echt anderhalf, twee rumoerige jaren achter de rug. Ik was zo snel gegroeid dus naar 7 miljoen. Ik had 30 man inclusief loodspersoneel. Het hele spektakel bij elkaar. In goede tijden is daar helemaal niks mis mee, want ik heb zelfs, terwijl de business doordraaide en de boys op kantoor hun ding deden, drie maanden met de kids op Bali gespendeerd en allemaal dat soort dingen. Dat kun je allemaal doen op het moment dat de business hard groeit en het geld tegen de plinten aanklotst. Maar op het moment dat de schoen een beetje begint te wringen en als je in wat ruigere zee komt te zitten, dan moet je alle hens aan dek. Met 30 man op kantoor merkte ik ook dat ik niet de beste manager was. Ik zeg ook zelf: “De beste ondernemers zijn de slechtste managers.” Nou ja, ik zeg niet dat ik de beste ondernemer ben, maar ik ben in ieder geval een slechte managers en ik vind het ook niet leuk om te managen. Toen dacht ik ook: wat zijn mijn kernwaardes en wanneer was ik het gelukkigst. Dat was toch toen mijn business nog klein was en ik met mijn backpack over de wereld reisde. Meer dan dat heb je eigenlijk niet nodig. Dat was al het hoogst haalbare. Alles wat je daarna gaat verzinnen is een soort van secundair. Het slaat helemaal nergens meer op. Daar kwam ik ook wel achter toen ik een grote business had en 30 man actief moest managen. Toen besloot ik dat ik een transitie wilde maken: 1) Ik wil van alle handel af die zomaar iets is, dus dat wat ik zomaar inkoop en verkoop met een marge ertussen. Ik had een technische opleiding gedaan, dus ik wilde zelf producten gaan ontwikkelen. Dat ben ik gaan doen. 2) De andere transformatie die ik heb gemaakt is gewoon van dertig man personeel naar een wereldwijd virtueel team. Ik dacht ook dat dat veel beter bij mij past, want als je een digital nomad of een ondernemer op slippers wil zijn, dan heb je gewoon een virtual team nodig die je overal kan aansturen. Een team dat flexibel is. Wat schaalbaar is, zowel omhoog als schaalbaar omlaag. Dat is heel belangrijk en dat zie je vooral in deze tijden. Ik heb mijn team niet naar beneden geschaald, maar als je mag kiezen tussen het naar beneden schalen van je team of failliet gaan, dan doe je waarschijnlijk dat eerste. Je ziet nu dat heel veel bedrijven niet schaalbaar naar beneden zijn en daarom gaan ze uiteindelijk failliet.
Jelle: Dat is omdat jij al die mensen op afstand hebt in je virtual team. Die krijgen gewoon per uur betaald en dat zijn allemaal zelfstandigen, dus als je minder werk voor ze hebt, dan is dat zo.
Bas: Ja, we hebben letterlijk een stuk software, waarin ze als ze beginnen met werken op ‘play’ drukken en als ze stoppen, drukken ze op ‘stop’. Dat meet de tijd, de keyboard activity, mouse activity, maakt screenshots en kan zelfs gps tracken en noem maar op.
Jelle: Is dat zeg maar de oude ODesk? Dat heet nu tegenwoordig anders geloof ik.
Bas: Nee, dit is Hubstaff.
Jelle: Vergelijkbaar met ODesk?
Bas: Dat zou kunnen, maar ik ken ODesk niet.
Jelle: Jij zei het net al: “In deze tijd.” Voor jou is het werken op afstand niks nieuws. Je hebt het al jaren gedaan. Drie maanden vanuit Bali, maar ook in de jaren daarvoor. Als je op reis was stuurde je volgens mij de mensen aan in Nederland. Toch zijn er heel veel ondernemers die worden overvallen of verrast door het feit dat ze nu op afstand moeten werken. Zowel ondernemers als managers, maar ook gewoon collega’s onderling die ineens zonder fysiek bij elkaar te zitten moeten samenwerken. Wat zij jouw do’s en dont’s voor deze mensen. Wat kunnen zij leren van jouw ervaring op dit vlak?
Bas: Ik denk dat stap 1, misschien wel de belangrijkste stap, is dat je de traditionele denkwijze moet durven en leren loslaten. Wat dat betreft zijn we in Nederland nog een redelijk traditioneel land. Waarom zijn de files zo lang? Omdat iedereen gewoon nog om 9 uur naar kantoor gaat en om 6 uur naar huis wil. Dat slaat helemaal nergens op als je erover nadenkt. Het is super geconditioneerd en een mooie uitspraak van Steve Jobs: “Everything you call life is made up by people that were no smarter than you.” Of met andere woorden: Hoe jij het leven leidt is bedacht door andere mensen die niet veel slimmer zijn dan jijzelf. Dus als je van dat patroon uitgaat, dan heb je een blank canvas voor je en kun je zelf bepalen hoe je het zou willen inrichten en niet dat het erin is geslepen dat we om 9 uur naar kantoor gaan en om 6 uur naar huis gaan. Uiteindelijk is dat gewoon hoe de ‘normaal’ is geworden. Dus als je dat leert loslaten, dat is stap 1. En een ding dat ik ook echt geleerd heb om mijn business sowieso schaalbaar en flexibel te maken is gewoon het inrichten van procesmatig leren werken. Dus ik heb van alles wat er gebeurt, in ieder geval van wat herhaaldelijk gebeurt, daar hebben we een stukje software voor. Dat heet Process Street en daarin hebben we alle processen gelogd hoe je het moet doen, wat je moet doen en uiteindelijk assignen we diegene eraan die het moet doen. Dus ik heb een video van: zo doe je iets op Amazon, op bol.com, dat zijn in ieder geval onze kanalen waar wij op verkopen, maar het maakt niet uit welk proces het is. Als degene die dat doet om wat voor een reden dan ook wegvalt of het niet doet, dan kan ik of iemand anders het binnen één tel overnemen. Die kijkt een korte video en die kan het vervolgens zelf doen. Een proces kan uiteraard ook uit meerdere stappen bestaan waar meerdere personen in zitten. Zo maak je je hele business heel flexibel en overdraagbaar naar andere personen toe.
Jelle: Process trees of street?
Bas: Street. process.st is de site.
Jelle: Wat goed. Dat klinkt goed, handig. Nu zijn er heel veel managers en ondernemers die met de hakken in het zand zitten, of zaten, en denken: Ik wil gewoon ’s ochtends om 9 uur een stand-up doen of ik wil bij elkaar zitten en dat mag even niet nu. Misschien horen we vanavond, welke datum is het eigenlijk? 21 april. Vanavond is er weer een persconferentie. Misschien horen we vanavond dat het langzaamaan weer gaat mogen de komen tijd, voorzichtigjes aan. Maar er zijn heel veel managers die heel lang met de hakken in het zand hebben gezeten als het gaat over online vergaderen, of vergaderen op afstand, of überhaupt thuis werken en die moeten nu wel. Er is nu even geen keus meer, dus die moeten. Wat zijn wat jou betreft tools, zoals Process Street wat je net noemde, stukjes software of apps, die helpen om op afstand een team draaiende te houden?
Bas: Goede vraag. Het hart van mijn time management is dus Hubstaff. Daarin tracken we de tijd en dat soort dingen. Daarnaast gebruiken we voor de communicatie Slack, daar kunnen we heel handig in channels communiceren. Tegenwoordig, maar ook hiervoor al, gebruiken we zoom om onze meetings op afstand te doen en meerdere mensen snel bij elkaar te brengen. Maar ook in Slack heb je in de channels heel makkelijk de optie om alle mensen in één keer te bellen met één druk op de knop. Daarnaast gebruik ik Asana voor project management.
Jelle: Ja, daar ben ik weleens aan begonnen, omdat Alexander Wijninga van Watermelon daarbij zweert. Hij zei: “Wij doen echt alles in Asana”, dus dacht ik dat ik daar ook eens naar moest kijken. Ik werd er niet door gegrepen. Misschien heb ik te snel opgegeven, maar ik vond het echt niks. Wat maakt wat jou betreft Asana zo handig?
Bas: Weet je, al die project management tools doen in de basis hetzelfde. Of het nu Trello of Asana, of Redbooth is. In de basis is het gewoon een project optuigen en deze taken moeten er gebeuren om een project tot een goed einde te brengen. En jij doet dit, jij doet dat. Je kan dat inrichten zoals je wil met kanban, sprints en weet ik het allemaal. In de basis is het allemaal hetzelfde. Het gaat wat mij betreft uiteindelijk om de discipline en hoe de mensen het gebruiken. En wat erin wordt gestopt is uiteindelijk ook wat eruit komt. Daar komt het op neer.
Jelle: Misschien dat het bij mij bij die discipline is blijven steken, dat het daar is misgegaan. Dat zou goed kunnen. Misschien ook omdat ik een account heb genomen omdat Alexander zei dat het te gek is en super handig. Maar ik heb niet eerst nagedacht waarvoor ik het zou willen gebruiken en hoe ik dat dan in Asana zou kunnen doen. Misschien was dat ook een betere volgorde geweest. We hadden ook al een systeem, een stukje software. We gebruikten Streak CRM, wat helemaal geïntegreerd is met Gmail. Daar kun je, bijvoorbeeld in mijn geval, alle aanvragen die binnenkomen in bijhouden, de status zien, taken toewijzen, call logs en opens van e-mails tracken etc. Ik had al een systeem dat heel goed werkte, dus om daar dan weer van af te stappen is toch weer een uitdaging. En dan val ik misschien wel in dezelfde valkuil als de managers die gewoon al heel lang vergaderen op locatie en daar niet vanaf willen stappen, want dat werkt nou eenmaal prima. De meeste mensen vinden verandering wel prima, zolang alles maar bij het oude blijft.
Bas: Ik denk dat de oogjes juist open gaan in deze tijden en dat iedereen er juist achterkomt en iedereen denkt: Hé, eigenlijk werkt dit net zo goed…
Jelle: … of zelfs beter …
Bas: … ik zat de hele dag op de weg, van Groningen tot Maastricht zat ik in de auto en ik zie nu dat dit eigenlijk net zo goed gaat.
27:50
Jelle: We hebben het over digitale middelen, apps etc., maar welke mindset heb je nu nodig om A) deze coronacrisis door te komen, maar B) überhaupt om succesvol te ondernemen op afstand, want dat is toch wel zoals ik jou zie: de ondernemer op afstand.
Bas: Ja, dat is absoluut waar. Ik denk dat het ook veel te maken heeft met je eigen kernwaardes. Hoe wil je jouw leven leiden en wat vind jij belangrijk.
Jelle: Hoe is dat? Wat zijn jouw kernwaardes?
Bas: Ik vind het belangrijk om maximaal die vrijheid te hebben en te houden. Dus bij mijn eerste investering in mijn huis wist ik al meteen dat ik het ging verbouwen en een onderdeel ging verhuren om gratis te wonen en de vrijheid te houden. Dat continu. Ik heb anderhalf jaar geleden een mega woonboerderij gekocht waar ik nu dus in zit. Maar in de achterkant van die woonboerderij ga ik vergader-/inspiratieruimtes maken. Als ik dat 4 of 5 dagen per maand verhuur, dan woon ik zelf gratis in een super grote woonboerderij. Dat zorgt ervoor dat je altijd continu vrij blijft als ondernemer. Tenminste, dat is hoe ik het doe.
Jelle: Waarom doen zo weinig mensen dit? Want dit klinkt goed. Ik weet zeker dat iedereen die jou dit net heeft horen zeggen dit briljant vind. Dat zou ik ook moeten doen, want dan woon ik gratis in een hele mooie woonboerderij. Waarom doen zo weinig mensen dit?
Bas: Dat heeft toch wel met een stukje mindset te maken: Je moet leren begrijpen hoe je jezelf maximaal vrijhoudt. Veel mensen denken: hypotheek, kinderen ik kan helemaal niks. Ik ben zelf het levende voorbeeld en ken genoeg voorbeelden van anderen die wel gewoon over de wereld reizen met kinderen en een hypotheek en een huis verhuren. De mogelijkheden liggen altijd gewoon op tafel, maar je moet ze leren zien. Dat is denk ik belangrijk.
Jelle: En je moet ze durven pakken.
Bas: Ook dat. Je hebt absoluut een stukje lef nodig.
29:30
Jelle: Ben jij een lezer? Heb jij op reis ook veel gelezen of heb je helemaal niks met managementboeken?
Bas: Jawel, op reis zeker. Daar had je de rust en de tijd. Ik begon in de trein in Rusland en Mongolië met de hele Guy Kawasaki(?) serie. Maar ik ben zelf dyslectisch, dus ik luister liever dan dat ik lees, maar ik lees ook wel. Ik heb ook een e-reader waar ik redelijk makkelijk het hele spektakel op kan zetten en er dan door heen kan. Dat is op reis natuurlijk veel makkelijker, want je gaat niet met tien kilo boeken in je backpack rondreizen. Maar die Kawasaki serie en dat alles, dat management, dat vind ik wel interessant. Ik zie nu dat je daar eigenlijk te weinig tijd voor neemt. Ik heb nu een vriend, Tonny Loorbach, die ken je misschien ook wel.
Jelle: Ja, die is ook te gast geweest in deze podcast. Zoek op jelledrijver.nl/tonny voor dat gesprek.
Bas: Hij kwam erachter dat hij in sprints super goed werkte, dus hij heeft eerst een sprint gedaan van zes weken en een boek geschreven. Hij ligt hier ergens, maar hij is met driehonderd pagina’s aardig dik hoor: ‘De online marketing tornado’. In die zes weken heeft hij dat boek geschreven, helemaal opgemaakt en hij trainde zes keer per week. Hij kwam naar buiten als een fucking terminator met een sixpack. Nu zit hij in een tweede sprint en gaat hij zestig boeken lezen. Ik weet niet precies in hoeveel tijd, maar volgens mij moet hij elke dag één boek uitlezen. Dus hij gaat in twee drie maanden zestig boeken uitlezen samen met zijn broertje en hij heeft nog wat andere mensen verzameld. Het gaat er meer om dat ik er ook in geloof dat als je natuurlijk kijkt naar Warren Buffet die 80% van zijn tijd alleen maar leest en de rijkste man op aarde is, dat dat natuurlijk niet voor niets zo is. Je krijgt zoveel kennis tot je en dat van wijze mensen die snappen waar ze het over hebben. Daar kun je natuurlijk mooie dingen mee.
Jelle: Nu is 60 boeken in een korte tijd voor de meeste mensen te gek, maar als ze in een korte tijd nu in elk geval één, twee, drie boeken echt zouden moeten lezen, wat zijn dan jouw tips? Aan welke managementboeken heb je het meeste gehad?
Bas: Zal ik je de grootste tip geven nu? Dat is dit boek: ‘Nu of Nooit op Amazon’.
Jelle: Dat heb je zelf geschreven. Ja, daar heb je zelf het meest aan gehad. In elk geval de reis daar naartoe. Is die te koop op managementboek.nl?
Bas: Nee! Ik geef hem zelf uit. Het is voor mij het begin van de funnel. Ik heb er al bijna 5.000 verkocht.
Jelle: Dat is natuurlijk ‘Tornado’ net zo goed.
Bas: Klopt, absoluut. Maar ‘de Tornado’ ging ook als een tornado. Die gast heeft 13.000 boeken weggezet in zijn eerste week geloof ik.
Jelle: Ja, welke uitgever doet dat voor je?
Bas: Niemand. Dus daarom is ook traditioneel uitgeven ten opzichte van de pioniers, zo noem ik dan maar de nieuwe manier van uitgeven, zelf uitgeven, dan zit de waarde in de data. En data krijg je niet als je een uitgever hebt. Dat gaat Bruna, Bol.com, Managementboek. Dan heb je gewoon nul data. Dus ik snap sowieso niet dat die uitgevers nog bestaan.
Jelle: Ik ben bezig met een boek over podcasten, want die mis ik nog. Het gaat over hoe je nou een goede podcast maakt, welke apparatuur je nodig hebt en welke tips ik van andere mensen heb ontvangen. Ik heb al een Google Doc van 200 pagina’s geloof ik, dus de volgende stap is… Ik ben nog steeds niet tevreden over de inhoud, dus ik blijf maar herschrijven. Anne, mijn collega, is het nu ook helemaal aan het doorlezen en redigeren. Ze geeft aan: “Dit snap ik niet. Dat snap ik niet. Je verwijst ergens naar, maar waar staat dat dan?” Als dat klaar is, dan ga ik hem ook publiceren. Ik twijfel inderdaad nog of ik dat via een uitgeven zal doen of ga ik hem zelf uitgeven. Ik verdien een deel van omzet met het geven van podcast workshops zowel online als op locatie bij mij op kantoor.
33:14
Bas: Zal ik je mijn marketing uitleggen?
Jelle: Ja graag, want je zegt dit is het begin van mijn funnel. Neem me eens mee door die funnel heen.
Bas: Je hebt dus een gratis boek. Dat boek geef je gratis weg en mensen betalen alleen maar verzendkosten. Het gaat er uiteindelijk om dat je de lead captured. In mijn geval betalen mensen €7,95 en het boek is gratis. Ik heb een two-step check out, wat betekend dat ik een pagina heb waarop staat: “Claim je boek nu gratis!” Dan komt er een pup-up waar je je naam en e-mailadres moet invullen. Nadat je dat hebt gedaan kom je op de check out en daar staat heel groot op die pagina: “Ik betaal het boek, jij betaald de verzendkosten.” Heel veel mensen lezen daar overheen, ondanks dat het er met koeienletters op staat, maar dat maakt even niet uit. Dan komen ze op de check out. Daar staat bovenaan weer: “Ik betaal het boek, jij betaald de verzendkosten.” Daar vul je dus de rest van je gegevens in en dan kun je met iDeal, creditkaart of wat dan ook je verzendkosten van €7,95 betalen. Deze check out is natuurlijk belangrijk, want hier heb het zogenaamde kassakoopje. Daar kun je met één vinkje iets toevoegen en in mijn geval kost dat €27,- voor het boek in digitale vorm, het e-book, en een sourcing course, want ik doe veel aan e-commerce. Ik laat je daar zien hoe ik inkoop in china: AliExpress, Amazon en dergelijke kanalen.
Jelle: Hoeveel procent van de mensen die koopt zet dat vinkje.
Bas: De laatste keer dat ik keek was dat rond de 9%.
Jelle: Dat is best mooi: één op die tien.
Bas: Ja. En dan komt de tweede grap. Dan heb je dat kassakoopje gedaan en je verzendkosten afgerekend. Dan kom je op de volgende pagina.
Jelle: De bedankpagina.
Bas: Dat is eigenlijk de bedankpagina, maar in e-commerceland wordt die sowieso eigenlijk veel te weinig gebruikt. Het is de belangrijkste pagina waar je ook op gaat verkopen. Daar kun je de one-click upsell doen. Dus mensen die met iDeal, creditkaart, eventueel PayPal, Bankcontact, of ook met andere betaalmethoden die ik in de check-out heb, kom je op de bedankpagina en kun je een zogenoemde SEPA incasso inschieten met een druk op de knop. Ik heb daar dus een video en daarin presenteer ik mijn Amazon game plan en je krijgt e-books erbij van hoe je van nul naar 1 miljoen kan gaan op Amazon. Dat is een korte videoserie en die verkoop ik voor €47,-. Dat is nog steeds niet heel veel. Dus klik-klak en dat doet ongeveer de helft van de mensen die ook het kassakoopje hebben gedaan, snap je? Dus op die manier is het eigenlijk nog steeds een break-even funnel zoals ik dat noem. Want op deze manier verdien je alleen nog maar je ad span terug, datgene wat je uitgeeft op Facebook, Instagram, YouTube of waar je ook maar adverteert.
Jelle: En je hebt het boek natuurlijk laten drukken. Die kosten moet je ook terugverdienen.
Bas: Ja, maar die verdien je dus terug met de verzendkosten, dus €7,95 dekt voor mij de drukkosten en de verzendkosten.
Jelle: O, briljant.
Bas: Het verzenden kost met track en trace uit mijn hoofd, inclusief verpakken, iets van €4,30. Het boeken drukken, waarbij ik een boek van minder dan 100 pagina’s heb, was minder dan een euro per boek.
Jelle: Maar hoeveel boeken heb je dan besteld?
Bas: Ik heb er inmiddels al 7.000 besteld.
Jelle: Maar ik kan me voorstellen dat als je voor het eerst besteld, dat je niet dan één euro betaald.
Bas: Nee, dat klopt. Ik heb de eerste ook print on demand gedaan. Dat begon met 500 stuks. Die waren twee en halve euro ofzo, maar ik dacht ik doe proof of concept.
Jelle: Dat valt nog steeds mee.
Bas: Jazeker. Je kan het ook volledig print on demand doen, hè. Dan wordt het gewoon één voor één gedrukt en dat kost je dan acht en halve euro per boek dat wordt verstuurd. Zo kan je ook beginnen. Dit is de start van de funnel. Dan heb je dus de gegevens. Die gaan vervolgens een e-mail funnel in.
Jelle: Een autoresponder.
Bas: Ja. Ik gebruik MailBlue, dat is ActiveCampaign, om e-mails te sturen. Je hebt ook de gegevens en zelfs het telefoonnummer. Ik heb er ook een heel sales team achter zitten die de mensen gaat nabellen die het boek hebben gekocht en zeggen: “Je hebt interesse in Amazon.” En ik verkoop Amazon courses en ik doe een Amazon kickstart event elke maand een keer. Het is nu de tweede keer dat ik het doe, dus op dertig april is er weer eentje.
Jelle: Dat doe je ook via Zoom?
Bas: Dat doe ik nu via Zoom. Het was eerst een offline event, maar via Zoom past het eigenlijk veel beter bij me. De vorige keer hadden we iets van veertig man online. Ja, dat ging echt te gek. Het werkt perfect. Nu worden het er nog meer, dus ik ben eigenlijk heel blij hoe dat loopt. Dus de winst zit hem uiteindelijk in de achterkant en niet in de voorkant. Als je de achterkant goed hebt ingeregeld zit daar eigenlijk voor elk bedrijf de winst, want aan de voorkant daar moet je alleen maar de lead capturen.
Jelle: Voor de mensen die luisteren en denken: Holy shit, dat klinkt nu al meteen mega ingewikkeld om zo’n betaalpagina met een kassakoopje en een upsell te maken. Ik wil de mensen adviseren om in de shownotes te kijken naar een linkje of naar jelledrijver.nl/betaalpaginamaken te gaan en dan zie je daar welke software ik gebruik. Als ik het zo hoor weet ik haast zeker dat wij dezelfde software gebruiken. Dat zal Plug&Pay zijn.
Bas: Ik zou daar een affiliate linkje plakken, Jelle.
Jelle: Ja, dat is er. Die wordt geredirect achter jelledrijver.nl/betaalpaginamaken, dus laten we daar ook transparant over zijn. Als je dat linkje gebruikt en je vindt mijn podcast tof, ga dan a.u.b. niet rechtstreeks naar de Plug&Pay website, maar doe dat via jelledrijver.nl/betaalpaginamaken, want dan krijg ik van de mannen acht Plug&Pay nog een kleine kickback.
Jelle: Gebruik jij dat ook? Maar jij gebruik van de affiliate mogelijkheid?
Bas: Ik was de bèta tester van het affiliate programma.
Jelle: Ja, want ik zag jou ook toen ik aanschafte heel groot met een aanbeveling staan. Wij gebruiken het nu bijvoorbeeld voor thuistasting.nl. Mijn favoriete wijnbar in Utrecht zit dicht. Misschien ken je hem wel: Rubens Proeflokaal. Daar kom ik erg graag, maar die zit nu dicht dus door de coronacrisis. Dus ik heb Wim, de eigenaar, gebeld en gevraagd hoe het gaat. Wim zei: “We zitten dicht. We hebben nul euro omzet, geen proeverijen, geen gasten in de zaak.” Waarop ik zei: “Gasten in de zaak kan ik je niet bij helpen, maar we kunnen die proeverijen toch gewoon online doen?” Waarop Wim zei: “Hoe dan?” Ik zei: “Als we nou een doosje maken met zes flesjes van honderd milliliter en jij kiest de wijnen uit en die sturen we op naar de mensen. Dan zeggen we: “Op vrijdagavond krijg je een automatische mail.” Dat doen we via Zapier, dat ken je vast ook.
Bas: Ja, natuurlijk.
Jelle: We hebben Zapier geknoopt aan onze e-mail. Dus als iemand besteld krijgen ze automatisch de juiste link. Dan kunnen ze op vrijdagavond gezellig met z’n tweeën de kaarsjes aan doen en het wijndoosje uit de koelkast halen en een borrelplankje aansnijden. Dat is ons kassakoopje: wil je er voor €15,- ook een borrelplankje bij. Dat doet 48% van de mensen. Ze kiezen ervoor om dat vinkje te zetten. Omdat ze toch al bezig zijn, doen ze dat borrelplankje ook wel.
Bas: Ja, dat is eten. Dat is heel makkelijk.
Jelle: Ja, zeker. Eten in combinatie met wijn: de wijn-spijs combinatie. En dan om vrijdagavond acht uur inloggen. Afgelopen vrijdag hadden we 86 man voor de zomerwijnenproeverij en aanstaande vrijdag hebben we voor Noord-Italië nu ook alweer meer dan 60 deelnemers. Alles behalve het schenken van die wijnen en de proeverij hosten, gaat eigenlijk alles volledig automatisch. Ik vind het een mooie manier om te kijken naar zo’n crisis. Natuurlijk is het klote en natuurlijk wordt elke ondernemer erdoor geraakt. Er zijn er weinig volgens mij die er garen bij spinnen. Maar aan de andere kant hebben we door die crisis dit bedacht en normaal gesproken doet Wim een proeverij met 12 tot 16 deelnemers aan een tafel en nu hebben we er 86. Die twee uur waarin we de presentatie geven is onveranderd. Natuurlijk liggen de kosten per deelnemer een stuk hoger en natuurlijk gaan die mensen normaal na afloop van de proeverij in de zaak nog even doordrinken. Natuurlijk is het allemaal anders.
Bas: Nou ja, je kan toch pitchen. Je zegt gewoon: Ik heb hier nu twaalf flessen wijn. Die kosten normaal €600, nu kun je ze voor €500 hebben.
Jelle: Zeker. Niet in de 500-600 euro categorie, maar we hebben inderdaad wel iets. De wijnen die Wim uitgezocht had voor de zomerwijnenproeverij kwamen allemaal van één wijnhuis. Ik heb een dag voor de zomerwijnenproeverij die mensen gebeld en gezegd: “Als wij de mensen na afloop nog een aanbieding sturen. Wat als wij die mensen 10% korting bieden? Als ze bestellen, doe ons dan ook 10%, dan houd je zelf nog 10% over. Want de marge op een doos wijn is ongeveer 30%. Nou dan verdelen we het met z’n drieën en daarna heb jij ook gewoon die mensen weer in je database en kun je ze aanschrijven en je toekomstige aanbiedingen sturen. Dat vonden ze eigenlijk best een goed idee. Dus natuurlijk trekken we het ook wel verder door en iedereen krijgt weer een uitnodiging…
Bas: …voor een wijnabonnementje elke maand een nieuwe fles wijn op de deur.
Jelle: Alles kan, de mogelijkheden zijn er. Dat vind ik het mooie aan zo’n crisis. Hoe vervelend het ook enerzijds is, dat je ook wel weer nieuwe mogelijkheden ontdekt.
Jelle: Bas, stel nou: morgen raak je alles kwijt. Alles weg. Je woonboerderij, je appartementen, alles en je hebt helemaal niks meer, maar alleen je vrouw en je gezin, een laptop en 250 euro. Wat ga je dan doen.
Bas: Dat scenario heb ik zelf weleens bedacht. Dat is nu in deze tijden iets moeilijker. Het eerste wat ik zou doen is naar een land gaan waar de standaard goedkoper is. Waar je nog steeds het mannetje bent.
Jelle: De Filippijnen ofzo?
Bas: Ja, ik heb veel op Bali gezeten.
Jelle: Dat kan nu ook niet.
Bas: Nee, dat kan nu ook niet. Nu kom je nergens heen. Voor dat scenario had ik voor de coronacrisis bedacht dat ik naar een land zou gaan waar het leven super goedkoop is. Dat kan waarschijnlijk ergens Azië zijn, op Bali of de Filippijnen. De Filippijnen is trouwens nog beter als je op zo’n piepklein eilandje gaat zitten is ook de verleiding om heel veel geld uit te geven helemaal weg, want je drinkt gewoon kokosnoten en je zit aan het strand.
Jelle: Vis eten.
Bas: Goed, super eten en je kan gewoon met je laptopje aan het strand van alles. Ik zou van daar gewoon gaan buffelen om in ieder geval dit soort fratsen die we net aan het bespreken waren, upsells en dat soort dingen, weer vanuit daar op te gaan zetten. Dat is absoluut hoe ik nu opnieuw zou beginnen. Dat is nu voor heel veel mensen ook wel een kans om dat in deze tijd te doen. Wat jij ook zegt: “Wim heeft normaal een proeflokaal.” Hij vindt nu de creativiteit, wellicht samen met andere ondernemers, om dit helemaal te ontplooien en misschien denkt hij: hé, overal ter wereld kan ik gewoon mijn wijnworkshop doen en ik kan onbeperkt veel mensen in die proeverij stoppen. Misschien is het wel veel beter.
Jelle: De grap is: sommige mensen denken misschien: ja, maar dan zit ik thuis. De reacties zijn echt te gek. Mensen zeggen: “Wat relaxt. Ik zit gewoon thuis in mijn eigen setting. Ik heb gewoon mijn eigen bestek en glazen en alles.” Stel, ik weet niet hoe het bij jou is, je hebt kinderen, toch?
Bas: Ja, drie.
Jelle: Hoe vaak gaan jij en je vrouw nog samen wat leuks doen. Of is het vaak dat óf jij wat leuks gaat doen óf zij. En als je samen wilt, moet je oppas regelen enz. Nu kun je gewoon zorgen dat je kids er om acht uur in liggen en je hebt weer eens wat leuks, weer eens wat anders dan Netflix. Geen Bob nodig, geen oppas: alleen maar voordelen. Het is maar net hoe je het bekijkt en hoe je het uitlegt.
Bas: Ja, man. Zeker.
Jelle: Hoe lang zou jij nodig hebben om weer op niveau te zijn, denk je. Als je 250 euro hebt en een laptop?
Bas: Nou, ik zal het je vertellen. Ik heb dat boek net uitgebracht en doe die courses nu over Amazon en Bol. Daar was ik al een tijd geleden mee gestart, maar omdat ik dus in mijn hoofd veel te veel bezig was met de business transformeren van 30 man naar een virtueel team, had ik daar niet zoveel aandacht aan gespendeerd. Dus ik had bijna een ton geïnvesteerd vanuit mijn holding in die business om dat op te zetten. Dat pruttelde maar een beetje ernaast. Ik had mensen erin werken die eigenlijk niet helemaal hun ding deden. Totdat ik twee, drie maanden geleden besloot dat het beste was wat ik kon doen is dat ik andere mensen gaan helpen hun business nu op te gaan zetten in deze tijd. Dus ik dacht: ik ga er gewoon mijn schouders eronder zetten en ben echt gaan blazen met die marketing. Nu ben ik on track om een ton per maand om te zetten met voornamelijk digitale producten. Dat slaat helemaal nergens op. Dus ik denk dat ik super snel op niveau zou zijn. Ik geloof erin. Ik leer altijd van de besten en dat zul jij waarschijnlijk ook doen. Als je iets voor elkaar wil krijgen, kijk je wie hier het mannetje in de markt is en dan koop je een course van een paar duizend euro of je doet een coaching of een training. Ik heb zelfs een keer 25-30 duizend euro voor masterminds betaald, allemaal dat soort dingen. Alleen maar om je netwerk en je kennis en alles uit te breiden en zelf een beter mens te worden. Vaak begint dat met een transactie, omdat je dan meteen bij de juiste mensen aan tafel zit. Vanaf daar gaat het ook wel voor een heel groot deel organisch. Als je die mensen eenmaal kent en je wordt vrienden, noem het allemaal maar op. Dat is het absoluut. Ik denk dat ik heel snel op niveau zou zijn. Dat vertrouwen heb ik omdat ik de afgelopen jaren de kennis heb opgedaan met wat je kan en doet. Dus ik kan niet anders dan andere mensen adviseren vooral te investeren in jezelf in deze tijd.
Jelle: Nu wordt ik op YouTube op dit moment helemaal dood gegooid door een Aziatische jongen uit Nederland die ook Bol.com cursussen verkoopt en een nog veel irritantere gast die ergens in het buitenland woont. Heb jij wel eens overwogen om dat ook te gaan doen? Waar adverteer jij voor je cursussen en je boek?
Bas: Nu ben ik het kanaal aan het uitbreiden, maar voornamelijk Facebook en Instagram. YouTube komt erbij, dus eigenlijk gewoon de standaard kanalen.
Jelle: En je podcast?
Bas: Ja, de podcast ook zeker. Die is net gestart. Ik sta ook blanco in de podcast. Ik vind het super gaaf om mensen te leren kennen en net als jij je netwerk uit te breiden. Daarna zie ik wel wat eruit komt. Het is niet zo dat ik een commercieel plan had liggen voor die podcast, maar het is wel een mooi podium om op een andere manier bij mensen binnen te komen. Na mijn eerste episode kreeg ik zoveel bizar goede en leuke reacties. Het is wel hartverwarmend dat andere mensen iets hebben aan wat jij te vertellen hebt. Er zijn andere mensen in de markt die het doen. Oja, ik wil dit even zeggen: “Er zijn veel mensen die informatie verkopen en die het niet succesvol doen met wat ze verkopen.” Daar heb ik eigenlijk een schijthekel aan.
Jelle: Wat bedoel je met: “Die niet succesvol doen wat ze verkopen?”
Bas: Dus kijk, mensen verkopen informatie. Laten we zeggen: “Ik verkoop hoe je op Bol.com of Amazon moet verkopen”, maar dat ik zelf helemaal niet succesvol ben in datgene wat ik verkoop. Snap je wat ik bedoel? Er is nu een wildgroei aan fucking business coaches in dit land die allemaal nooit de business hebben gehad. Die helemaal niet weten wat het betekend om dertig man aan te sturen, om stress te hebben, om van drie en half ton naar zeven miljoen te groeien en om snelstgroeiende cross-border e-commerce business van Nederland te worden. Dat hebben die gasten allemaal niet, maar ze verkopen wel de informatie hoe je dan maar kan ondernemen op slippers en de digital nomad uit kan hangen, zoals zij dat uithangen. Dat terwijl ze zelf geld verdienen met het verkopen van informatie en niet met de handel die ze uitleggen in hun course. Maar ik wilde mezelf niet op de borst kloppen, maar ik vind het mooi om te zeggen. De reden dat ik dat zeg is omdat ik zelf ook altijd valideer als ik van iemand wil leren of hij het zelf succesvol gedaan heeft of verkoop je alleen maar wat informatie waar ik heel veel voor moet betalen.
Jelle: Oké, het is tien uur. Ik denk dat we een mega waardevol gesprek hebben gehad voor de luisteraars waar vele tips en tricks, van boeken tot stukjes software, van werkwijzen tot het opbouwen van je funnel naar voren zijn gekomen. Dank, Bas Urlings, voor het delen van je kennis met de luisteraars en eventueel kijkers op de YouTube. Als mensen meer willen weten over jou of met jou in contact willen komen, of jouw boek willen bestellen, of om eens te ervaren hoe het is om door die funnel heen te gaan, waar kunnen ze dan het best naartoe?
Bas: Hier op ondernemenopslippers.nl kun je iets vinden. plazatalk.nl is het platform waar ik meer vertel over Amazon en Bol.com. Maar ook op ondernemenopslippers.nl/bas en ik heb ook een site die heet burlings.nl waarop ik af en toe persberichten publiceer.
Jelle: Het belangrijkste is Bas Urlings, met ‘U’ ‘R’ googelen, dan vindt je hem vanzelf.
Bas: En ik ben redelijk actief op LinkedIn. Dus wil je zien hoe ik een ijsbad in ga en allemaal dat soort fratsen, dan moet je me zeker toevoegen op LinkedIn.
Jelle: Wie wil dat nou niet? Bas, dankjewel.
Bas: Graag gedaan, man!
[/av_textblock]
[/av_one_full][av_social_share title=’Deel dit stuk’ style=” buttons=” share_facebook=” share_twitter=” share_pinterest=” share_gplus=” share_reddit=” share_linkedin=” share_tumblr=” share_vk=” share_mail=” av_uid=’av-1zof3oz’]
[av_hr class=’short’ height=’50’ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ av_uid=’av-1kaf9ar’]
[av_comments_list av-desktop-hide=” av-medium-hide=” av-small-hide=” av-mini-hide=” av_uid=’av-15jtqz7′]
[av_postslider link=’category,85,80,81,108,97,42′ columns=’3′ items=’9′ offset=’0′ contents=’excerpt_read_more’ preview_mode=’auto’ image_size=’portfolio’ autoplay=’yes’ interval=’5′ av_uid=’av-mpilgz’]