Selecteer een pagina

[av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’]

[av_textblock size=” font_color=” color=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” admin_preview_bg=”]
[vc_row][vc_column][ivf video_url=”https://www.youtube.com/watch?v=SXGsPicN8CI” frame=”mbp” bgd=”4391″ icon=”arrow75″ icon_color=”#ffffff”][/vc_column][/vc_row]
[/av_textblock]

[av_textblock size=” font_color=” color=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” admin_preview_bg=”]

Je baan bij Google opgeven om het beddengoed merk VANMORGEN te beginnen

Vandaag te gast: een man die een goede baan had bij Google maar die baan, de status, het bijbehorende salaris, de zekerheid etc opgaf om voor zichzelf te beginnen: Schelto Witsen Elias.

Hij ging weg bij Google en begon voor zichzelf. Een stoer besluit. Wat hij is gaan doen dat hoor je, zie je of lees je hier.

[/av_textblock]

[av_promobox button=’yes’ label=’Klik hier’ link=’manually,http://vanmorgen.com’ link_target=’_blank’ color=’blue’ custom_bg=’#444444′ custom_font=’#ffffff’ size=’large’ icon_select=’no’ icon=’ue800′ font=’entypo-fontello’ box_color=” box_custom_font=’#ffffff’ box_custom_bg=’#444444′ box_custom_border=’#333333′ admin_preview_bg=”]
TIP: gebruik couponcode “goedemorgenjelle” en krijg €30 korting op je eerste bestelling!
[/av_promobox]

[av_hr class=’short’ height=’50’ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’ admin_preview_bg=”]

[av_textblock size=” font_color=” color=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” admin_preview_bg=”]

Hieronder vind je het transcript van ons gesprek:

Jelle:           Schelto, ik vind het echt leuk dat je er bent. Wij kennen elkaar, ik zat vanochtend toen ik in bed lag te bedenken, waar kennen wij elkaar nou eigenlijk van, en ik realiseerde me dat ik met mijn allereerste kantoor antikraak aan de Koningin Wilhelminalaan huurde en dat we daar op een gegeven moment weg moesten. Toen gingen we uiteindelijk naar het Lohmanlaan, toen hebben we nog een half jaar op het Smart Business Parc gezeten, en ik was toen nog niet zo lang bezig als ondernemer. Ik was vrijgezel. Ik deed een MBA op Nyenrode. Kortom, ik zat van ’s ochtends vroeg tot echt diep in de nacht, ver na twaalven…

Schelto:      Ook op dinsdagavond.

Jelle:           Ja, joh, alle dagen. En op dinsdagavond kwam er dan een invasie binnen op kantoor want Jasper, één van de andere huurders, Jasper Udink ten Cate, die nu inmiddels de hele wereld over gaat als de Creative Chef (super cool maar een ander verhaal) en die zat in een band. Dat was dezelfde band als waar jij in zat: Bouba Dioup.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Misschien is het leuk om daar heel kort naar een stukje te luisteren van het soort muziek dat jullie maken.

Schelto:      Ja, goed idee.

Jelle:           Nou, dit is dus het soort muziek Bouba Dioup, en dat hoorde ik dus elke dinsdagavond als ik zat te werken op de achtergrond, keihard.

Schelto:      Jij moet echt getergt zijn door steeds weer opnieuw, en dan moesten we een openingsdans voor een bruidspaar doen en dat was dan Anita Meyer. Dat moest dan echt tot vijftien 15 tikken hiertoe, nee, dat stukje nog een keer opnieuw.

Jelle:           Dat was niet, normaal ga je naar een concert en dan hoor je gewoon allemaal liedjes die vloeiend gespeeld worden maar dit was natuurlijk jullie repetitie. Jullie waren, tenminste zo kwam het op mij over, nogal van de details. Dus ik hoorde echt, net wat jij zegt, zat ik daar te werken en dan hoorde ik keer op keer dezelfde in start, hetzelfde beginnetje, elke keer over en over, maar goed het was wel een onwijs leuke muziek die jullie maakten, gelukkig maar.

Schelto:      We zijn daarmee gestopt om echt verzoekjes van bruidsparen dat is zoiets, ja, dat kost zoveel tijd om dat…

Jelle:           …in te studeren.

Schelto:      Ja, omdat het ook niet onze, het leukste is om aan te werken. Het is gewoon iets wat veel tijd kost omdat het niet in je beste doen zit en dat is lastig.

Jelle:           Ik weet ook nog dat, geen idee hoe jij dat ziet, maar ik weet nog jullie kwamen dan op dinsdagavond repeteren. Jasper had dan altijd dan even een maaltijd gemaakt en volgens mij dachten jullie vooral wie is toch die zielige, bleke ondernemer daar in dat hoekje en dat jullie zeiden van, joh, Jelle heb jij ook honger? Heb je zin om mee te eten? Vet relaxt, en dan schoof ik aan en at ik mee, en zo leerde ik, want jullie waren niet alleen bandleden maar een hechte vriendengroep volgens mij.

Schelto:      Ja.

Jelle:           En zo leerde ik jullie allemaal ook een klein beetje kennen.

Schelto:      Ja.

Jelle:           En ik weet nog dat jij op een dag vertelde, toen zaten we naast elkaar, en dat ik zei van wat doe je als je niet in een band zit? En toen vertelde jij ik werk bij Google.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Dat vond ik wel interessant want ik dacht toen als ik geen ondernemer zou zijn of zou kunnen zijn en ik zou voor een baas moeten werken dan lijkt het mij waanzinnig om voor Google te werken.

Schelto:      Ja, dat is het ook.

Jelle:           Jij deed dat.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Wat deed je bij Google?

Schelto:      Nou, ik ben bij Google terechtgekomen omdat ik veel van supermarkten wist, en dat was in 2011. Toen wilden heel veel mensen wilden binnen Google wilden supermarkten meer online krijgen. Nu zitten supermarkten best wel goed online maar destijds was het eigenlijk, ja, je had een beetje de over punt nl. Dat was het dan, en ik had bij Douwe Egberts gewerkt daarvoor. Ik heb in de sales gezeten, leidinggevende  buitendienst. Dus ik wist veel van supermarkten op lokaal niveau, maar ook op hoofdkantoor niveau. Toen zochten ze dat bij Google, maar weet je, Google was met name in die tijd een heel flexibel bedrijf waarin de reorganisatie eigenlijk standaard was. Dus ik zat daar net drie/vier weken. Ik kwam terug van vakantie had ik twee gemiste oproepen, en dat waren twee mensen uit mijn team. Ja, ja, we moeten maandag eventjes bij elkaar komen want er is wat geshuffeld hier en daar.

Jelle:           Oké.

Schelto:      En toen bleek dus dat ik van de supermarkten af ging en naar de online retailers ging. Dus ik had met mijn, ik had een Gmail account, dat was ongeveer de digitale kennis die ik had, werd ik merk adviseur van online retailers. Dus denk aan bol.com, denk aan Wehkamp. Dus met dat soort partijen en die moest ik dus gaan adviseren over hun online strategie, Pakshop.

Jelle:           Toevallig heb ik nu vanochtend, voor de mensen die regelmatig naar mijn podcast luisteren en denken van hé dit klinkt anders dan anders, ik heb vanochtend vlak voordat Schelto kwam of eigenlijk terwijl je binnen kwam lopen was ik er mee bezig een enorme doos van Pakshop uitgepakt met nieuwe apparatuur. Dus ik ga de komende tijd weer met wat nieuwe microfoons en shit opnemen. Dus hopelijk…

Schelto:      Ik was daar, het is een candy store. Elke keer…  

Jelle:           Echt fantastisch.

Schelto:      Destijds was het alleen in Goes.

Jelle:           Ja.

Schelto:      En we zeiden tegen ze van, weet je, online is mooi en daar zijn we super goed in maar wie gaat er nou naar Goes, en ze hadden allemaal prachtige events met gitaar workshops en zang maar wie ging er naar Goes, en nu zitten ze volgens mij ook in Amsterdam.

Jelle:           Amsterdam, Rotterdam en volgens mij nog een plek. Antwerpen of zo, het zal mij niet verbazen, maar in elk geval… Ja. Niet in Utrecht helaas.

Schelto:      Nee, maar dat was, die trend is toen, Coolblue doet dat ook super goed hè. Die zijn heel erg bezig met online en offline presents.

Jelle:           Ja. De clicks en de bricks, zoals ze zo leuk zeggen.

Schelto:      Ja, het ropo effect.

Jelle:           Ropo?

Schelto:      Ropo effect.

Jelle:           Ropo? R, O, P, O?

Schelto:      Ja. De slechtste afkorting ooit. Niemand weet waar het voor staat.

Jelle:           Online kopen.

Schelto:      Research Online Purchase Offline.

Jelle:           Oh ja, oké. Research Online Purchase Offline. Interessant.

Schelto:      Maar eigenlijk hetzelfde geldt eigenlijk andersom.

Jelle:           Vaak begin ik online en dan ga ik misschien nog wel even naar een winkel om even te voelen en te snuiven, en als ze het hebben neem ik het mee, maar ik vind het irritant de laatste tijd heb ik, misschien is het mijn gekke beleving hoor, het komt steeds vaker voor dat ik denk, oké, ik neem hem en dan ben je bij de Mediamark of waar dan ook en dan zeggen ze nou dan kunnen we hem voor je bestellen, heb je hem morgen in huis. Dan denk je, ja, dat had ik thuis ook kunnen doen.

Schelto:      Ja. Nee, dat is irritant.

Jelle:           Ja, dan is het beter voortaan gewoon inderdaad maar online bestellen en terugsturen als het niet is wat ik er van gehoopt had.

Schelto:      Maar vind jij het prettig dat je hem iets, noem eens Coolblue, dat je daar in de winkel kan zijn en het spul kan aanraken eerst?

Jelle:           Nee. Nee, het is meer voor het advies, maar ook daarvoor geldt, ja, ik denk, ik ben redelijk handig wel in online. Dus ik kan online volgens mij prima oriënteren. Voor mij is het allergrootste voordeel als ik kijk wanneer ga ik naar Coolblue, dan is dat als ik online zie dat ze daar iets op voorraad hebben en Coolblue zit hier ook echt op een steenworp afstand vandaan natuurlijk, en dan ga ik even naar Coolblue en haal ik het op. Dat is waarom ik naar Coolblue ga. Ik ga naar Coolblue als ik nu iets wil hebben, bijvoorbeeld een externe harde schijf omdat die vorige vol zit en ik heb het nu nodig, waardoor online bestellen een dag wachten niet handig is, dan ga ik er nu naar toe. En ik vind het bij Coolblue lekker, ik heb daar mijn macbook bijvoorbeeld gekocht. Als er dan iets mis mee is dat ik er even langs kan gaan en dat ze er even naar kijken.

Schelto:      Ja, en zoals Pieter Zwart destijds al zei van, hè, er werd de vraag gesteld van waarom ga je offline? Je bent toch een online retailer? Ja, ik wil gewoon een plek hebben waar mensen een steen door de ruit kunnen gooien als ze niet tevreden zijn.

Jelle:           Ja.

Schelto:      Dat is toch mooi?

Jelle:           Ik denk dat dat voor heel veel mensen het gevoel is wat ze bij zo’n winkel hebben. Dus gewoon dat gevoel, of je er gebruik van maakt of niet, maar het gevoel dat ergens terecht kan als er iets mee is, en dat is ook tijdelijk denk ik hoor, over een tijdje maakt dat ook geen reet meer uit en dan hebben we dat gevoel ook bij online maar dat is een soort shift, denk ik.

Schelto:      Ja. Nee, kijk, daar geloof… ik geloof er heel erg in dat, kijk, kleding koop ik eigenlijk ook al niet meer offline. Terugsturen is vaak gratis en, weet je, dus dat is…

Jelle:           De vraag hoe lang dat houdbaar blijft.

Schelto:      Ja, denk je?

Jelle:           Ja, ik denk het wel. Denk wel dat dat op een gegeven moment, nu kun je overal gratis terugsturen maar ik denk als op een gegeven moment die bedrijven, je mag geen kartelvorming en zo, maar als die bedrijven op een gegeven moment met elkaar concurreren van we zijn eigenlijk hartstikke gek dat we dat toestaan. Je kunt, het is een beetje namelijk ook al hoe relax het is en niet als je het vergelijkt met gratis terugstuurt maar hoe relaxt en normaal zou het zijn dat als je iets besteld, het is niet wat je er van verwacht had, dat je het dan terug kan sturen dat je daar dan een vergoeding van drie euro voor betaald of zo maar dat je dus niet naar de winkel hoeft om het weer in te leveren, om iets anders te passen, of om iets nieuws te halen, en dat je niet hoeft te parkeren in de binnenstad, en fuck die drie euro dan.

Schelto:      Precies, want dat parkeergeld ben je aan benzinegeld ook kwijt.

Jelle:           Als je het hebt over [00:10:52 XXX] maakt het me niet uit, stuur dan… ja, maar ik zou dan, ik zou het, ik vind het heel fijn dat het gratis is maar ik zou het niet raar vinden als ze zouden zeggen van, ja, maar het kost gewoon geld want het moet weer verwerkt worden, iemand die moet het uit de verpakking halen, moet er aan ruiken of je het toch niet stiekem naar een feestje aan hebt gehad en, ja, dat kost ook gewoon tijd, geld, energie, enzovoorts. Dus ik zou het niet raar vinden.

Schelto:      Nee, maar ik vraag me af, kijk, de mens is natuurlijk al heel snel gewend aan een nieuwe situatie, of terugdraaien of dat er optie is.

Jelle:           Ja, maar op een gegeven moment was het Vodafone of zo die op een gegeven moment zei van, ja, dat onbeperkt internet daar gaan we mee stoppen want dat kan er gewoon niet uit. En die hebben toen gezegd van we gaan op bundels, en daarna gaan we knijpen. Daarna volgende KPN, volgende T-Mobile en toen vonden ze het ineens heel normaal dat je gewoon een bundel had met snel internet, en daarbuiten kon je nog steeds je mail ontvangen maar niet meer zo super, super snel en als je dat wel wilt dan moet je gewoon meer betalen. Dus het kan wel, alleen tuurlijk iedereen gaat op zijn achterpoten hierin schreeuwen en na een tijdje is dat ook wel weer gewoon, maar goed. Dus elke dinsdag kwamen jullie repeteren en toen vertelde jij, jij zat bij Google, jij wist heel veel van winkels. Daarna ging je als merkstrateeg, zei je?

Schelto:      Ja.

Jelle:           En wat deed jij dan als merkstrateeg?

Schelto:      Nou met name hadden we het over hoe kun je je merk bouwen online en YouTube was met name toen een ding waar ik wel op gefocust heb in de zin dat tv budgetten, reclame en tv budgetten, gingen shiften naar online en dat vergt redelijk wat [00:12:20 XXX] binnen zo’n bedrijf.

Jelle:           Voor de mensen die zeggen even [00:12:25 XXX], wat is dat? Waar moet je aan denken?

Schelto:      Dat je, je spread the word.

Jelle:           Duidelijk maken dat en waarom.

Schelto:      Het is een oud patronen van mensen die vaak in de directie zitten, die zijn opgegroeid met tv-reclame van dertig seconden, is de manier waarop je het moet doen, en er komt een jonge garde aan, en die zegt, ja, maar ik ben dat helemaal niet gewend en ik kijk uitgesteld, en ik zie dan een clipje van tien/twintig seconden max. Dat was een mindshift die moest gebeuren. Je zit ook aan de productiekant. Dus je ziet een verandering en dat gebeurt nu nog te weinig, denk ik, dat zou meer moeten gebeuren denk ik, en er is een kans ook voor productiemaatschappijen die film maken om te zeggen we beginnen met een online versie en daarna gaan we een edit maken voor de tv. Terwijl dat decennia lang al…

Jelle:           …andersom is.

Schelto:      Ja. In het weglopen zei iemand…

Jelle:           Dus de dertig seconden ga je versnijden naar één van tien seconden.

Schelto:      Ja, en dat werkt vaak niet omdat je kijkgedrag is anders. Je bent veel sneller geneigd om weg te swipen als het niet interessant is. Je moet…

Jelle:           …direct pakken.

Schelto:      Direct pakken, ja. Toen met Google waren we bezig met true view, dat heette true view. Sorry voor al die termen maar dat betekent eigenlijk dat je het kon skippen. Voorheen was het gewoon een reclame die je moet uitzitten. Nu naar vijf seconden kon je hem pas skippen.

Jelle:           Vijf seconden tijd om de kijker te overtuigen om te blijven kijken.

Schelto:      Precies. Waardoor de productiemaatschappijen super creatief werden om die vijf seconden in te vullen. Ja, geniaal.

Jelle:           Ja. Wat is het mooiste, wat is het meest briljante voorbeeld wat je voor de geest kunt halen?

Schelto:      Nou ja, een voorbeeld van een Engelse drogist maatschappij, of nee, gewoon een keten, die hadden, die vijf seconden komt zo’n vrouw in beeld en zei, hier zit skip het, als je het niet interessant vindt skip maar, maar als je skipt dan weet je dus niet dat we twintig procent korting hebben op ons assortiment. Die ging heel snel praten. ‘Ben je er nog?’ ‘Ben je er nog?’ ‘Oh, dan moet je nog… je kan nog skippen hoor.’ ‘Oh, ben je er nog, ben je er nog?’ ‘Dan stel ik je ook nog deze…’

Jelle:           Juist dat omarmen.

Schelto:      Ja. Ja.

Jelle:           Oh, wat goed.

Schelto:      Ja, geniaal.

Jelle:           Lachen. Tof.

Schelto:      Dus dat werkte. Ja, dat sluit aan op het kijkgedrag van de mensen.

Jelle:           En de adverteerder betaalde ook alleen als ze niet geskipt werden, toch?

Schelto:      Ja.

Jelle:           En zelfs op een gegeven moment als ze dan niet skippen en dan langer dan zoveel seconden nog keken, dan pas moet je echt gaan betalen was het toch?

Schelto:      Twintig seconden, meende ik.

Jelle:           Twintig seconden, ja. Dus was je ook wel zag was dat er partijen inderdaad eerst die vijf seconden benutten van, weet je, echt de aandacht grijpen en dan die volgende vijftien seconden, als ze dus niet geskipt hadden, daar hun boodschap in verwerkte.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Dan na een seconde of tien, dus niet de volle vijftien seconden, maar een seconde of tien gewoon een stilte lieten vallen en alleen maar recht in de camera bleven kijken, en dan als mensen toch na die vijf seconden stilte, als mensen na die vijf seconden er toch nog waren, ja, dan ook maar weer verder vertellen want vanaf dat moment ging je betalen. Dus mensen werden ook heel creatief in video maken om…

Schelto:      Ja, ik vind dat mooi.

Jelle:           Ja. Door mensen vast te houden en te zorgen dat ze weer door zouden klikken voordat het geld zou gaan kosten.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Klinkt als een droombaan bij Google, goede werkgever, je had het goed voor elkaar. Je hebt een gezin, drie kinderen.

Schelto:      Ja.

Jelle:           En toen dacht je dat ga ik allemaal aan de kant schuiven en ik ga in het diepe springen.

Schelto:      Ja. Nou, kijk, Google is fantastisch en ik ben wel iemand die daar gevoelig voor is, in de zin van ik vind het mooi hè, het is een uitstraling, iedereen heeft er een mening over. Daarvoor bij Douwe Egberts had iedereen een mening over koffie, of ze het nou lekker vonden of niet. Op elk feestje stond ik weer te oreren over hoe lekker de koffie wel niet was. Bij Google, iedereen vond het mooi, een mooi bedrijf, een sexy bedrijf. Jullie hebben coquilles voor de lunch en dat is allemaal gratis.

Jelle:           Je mag twintig procent van je tijd besteden aan wat jij wilt.

Schelto:      Ja, dat is ook een mooie. Is ook zo en de mensen zijn fantastisch, Amsterdam ook, maar het werd wel gewoon een corporate op een gegeven moment in mijn optiek. Dus er kwamen ook lagen tussen. Dat is niet te vermijden als je, wat is, veertig/vijftig duizend mensen hebt wereldwijd. Dus toen ik begon in Google Amsterdam waren er een man of zeventig. Nu zijn er denk ik tweehonderdvijftig/driehonderd ofzo.

Jelle:           Maar ben je, ik ben wel benieuwd, daar werken we natuurlijk naar toe, je bent nu aan het ondernemen en daar wil ik alles van weten maar ben jij weggegaan bij Google omdat het geen jeuk, dit is niet meer waar ik destijds voor gekozen heb, of ben jij weggegaan bij Google omdat je een idee had waar je heilig in geloofde?

Schelto:      Nee. Ik ben, dat idee was er toen nog niet.

Jelle:           Oh, wauw. Ik dacht dat jij je baan bij Google had opgegeven om dit te gaan doen.

Schelto:      Nee. Ik wilde meer…

Jelle:           Overigens voor de luisteraar, dit gaan we zo bespreken.

Schelto:      Gaan we zo bespreken. Ik wilde meer effect van mijn daden hebben. Dat wil zeggen als je op een, als ik nu op een knop druk dan heeft dat effect op het bedrijf want het bedrijf ben ik met een paar andere mensen, en binnen Google was ik één van de schakels. Dat is heel leuk in zo’n bedrijf, juist in zo’n bedrijf is dat heel gaaf want je leert super veel, maar op een gegeven moment had ik toch wel het idee van ik wil meer effect hebben van wat ik doe en niet daar met acht mensen over discussiëren voordat we met iets naar de klant gaan.

Jelle:           Oké.

Schelto:      Dat is iets persoonlijks, dat heeft niets met Google te maken.

Jelle:           Je wilde zelf grip hebben op je daden?

Schelto:      Ja. Dat klinkt misschien een beetje…

Jelle:           Helemaal niet. Ik bedoel, ik ben niet voor niets ondernemer. Ik snap het helemaal. Het niet, als jij denkt dat je iets op een bepaalde manier moet doen en dat niet te hoeven overleggen. Mensen zeggen, ik hoor heel vaak mensen denken, ja, ondernemen, dat lijkt me wel wat, die vrijheid en dan hoor ik andere mensen, ja, vrijheid als in de zin van dan kun je zelf je dag indelen, maar het is vooral, het is een andere vrijheid. Ik ben gaan ondernemen omdat ik die vrijheid wilde die jij nu noemt. Ik wilde zelf kunnen bepalen van wat doe ik en niet wanneer neem ik vrij maar hoe ga ik mijn dag indelen, welke dingen ga ik wel doen, niet doen.

Schelto:      Ja, en daar moet je vertrouwen voor hebben in jezelf denk ik ook, dat je het kan.

Jelle:           Ja, want hoe was dat voor jou? Want jij bent dus gestopt bij Google maar je had nog niet iets anders toen?

Schelto:      Ja wel. Toen ben ik begonnen bij [00:18:30 XXX].

Jelle:           Ken ik niet.

Schelto:      Dat is een kleine start-up, zit op de [00:18:35 XXX] Weteringscircuit. Een partij die een algoritme heeft bedacht op basis van device aan elkaar kunnen worden geconnected, dat is een heel technisch verhaal. Dus gehachte IP-adressen. Dus eigenlijk gewoon gecodeerde IP-adressen, dat je niet weet of het Purmerend is of Shanghai maar een locatie is. Die wordt van een mobiele telefoon wordt gekoppeld aan een laptop. Dus je kan zien van, hé, die laptop is op hetzelfde IP-adres als die telefoon, dat zal dezelfde gebruiker zijn. Dat is voor marketingdoeleinden natuurlijk fantastisch. Daarin heb ik dus, dat  opgericht wordt door twee jongens die helemaal in de technieken zitten en daarin heb ik de business development gedaan. Dus ik ben door Europa gereisd om dit concept aan grote data partijen te verkopen, en daar heb ik een jaar gezeten en uiteindelijk was dat natuurlijk een te technisch product voor mij. Ik kom, hè, uit de koffie. Ik vergaderde waar de lijnen stonden te stampen. Ik moest iets met een product hebben, een fysiek product maar het was een fantastische stap om te voelen hoe het is om in zo’n klein team te werken en daar, als ik goed of fout, maar alles wat ik deed had effect. Dat vond ik echt heerlijk.

Jelle:           Uiteindelijk ben je voor jezelf begonnen. Was het daarnaast?

Schelto:      Ja, eigenlijk in dat jaar kwam ik weer in contact met een vriend van mij waarmee ik met de broer heb gewerkt, en we zijn ongeveer gelijk begonnen en hij is daarna een ander merk begonnen: Naïef. Dat is een merk voor no-nonsens skincare. Begonnen voor baby’s. Dus zonnebrandolie, crème, shampoos voor baby’s zonder toegevoegde troep, en nu is het ook voor dames. Dus je hebt het voor baby’s en babes, no-nonsens skincare. En zij, Jochem en ik…

Jelle:           Jochem!

Schelto:      Ja.

Jelle:           Maar Jochem die ook in Bouba Dioup speelde.

Schelto:      Nee. Andere Jochem.

Jelle:           Andere Jochem. Oké.

Schelto:      Met hem dronk ik af en toe een koffietje, een paar keer per jaar, en toen ben ik met hem ook gaan praten van, joh, hoe is het nou om weg te gaan bij Google, hoe is het nou om voor jezelf te zijn begonnen, hoe zie jij mij, wat zijn mijn krachten, waar ben ik goed in en niet, en toen twintig minuten later zat ik op de fiets en belde hij terug, had hij zijn compagnon gesproken en toen zei hij van, joh, we hebben een idee wat we al een tijdje hebben en waar we iemand voor zoeken die die kar kan trekken en dat was de kiem. Daar zijn we toen eigenlijk vol ingedoken, onderzoek gedaan en ja, dat is snel gegaan.

Jelle:           En ja, wat het idee is wil ik zo van je horen maar ik ben eerst nog even benieuwd want jij ging dus met Jochem om de tafel en jij vroeg hem van wat zijn mijn sterke kanten, zwakke kanten, enzovoorts. Doe je dat vaak, heb je meer van dat soort sparringpartners waar je zo nu en dan eens gewoon mee gaat zitten om dit soort onderwerpen te bespreken? Mentoren, zou je kunnen zeggen.

Schelto:      Ja, niet echt gestructureerd maar ik zoek het vaak gewoon eigenlijk in gesprekken op met mensen. Ik heb er genoeg zelfspot, zelfkennis, vallend en opstaand dingen geleerd om open te staan voor wat mensen ondervinden en ik denk ook dat dat juist nu cruciaal is om te hebben. Ik nodig ook de jongens uit om hun eigen scherp te houden. Natuurlijk als je in je eentje werkt dan is dat heel verleidelijk om gewoon met oogkleppen op door te stomen, maar het is goed om dat af en toe uitgetrokken te worden en om te horen van dit moet echt scherper, joh, of waarom zien we dat over het hoofd, of…

Jelle:           Ja, super waardevol als mensen.. je hebt al gauw de neiging om mensen om je heen, zeker de mensen die nou ja, mensen die echt van je houden, als het goed is, vertellen die, zeggen die dit wel. Je hebt al gauw mensen om je heen die al gauw de neiging hebben om alles te beamen en te zeggen hoe fantastisch is.

Schelto:      Mooi weer te spelen.

Jelle            Altijd leuk. Een heel goed idee, ja, nee, te gek. Oh ja, nee, zou ik zeker kopen. En als je het dan eenmaal hebt en je wilt het toch kopen, nou, nee, nee. Dus het is super waardevol om af en toe eens van dat soort coachingsgesprekken te hebben met mensen die ook durven te zeggen dat ze, nou ja, dat het misschien wel beter zou kunnen in hun ogen. We kunnen er altijd nog voor kiezen of je dat wel of niet gaat doen.

Schelto:      Ja, dat is voor mij echt van wezenlijk belang. Ik heb het ook gedaan in de tijd dat ik bij Google wegging, om te kijken van weet je is het niet een droombeeld dat ik heb. Natuurlijk is het gras altijd groener aan de andere kant maar wat jij ook zegt Google is een prachtig bedrijf maar ook wel de gouden kooi, en ja, ik heb drie kinderen op de bank zitten en die wil je een mooie toekomst geven, en wat ga je nou eigenlijk doen?

Jelle:           Maakte dat het lastig om weg te gaan bij Google? Dat gevoel van shit, ik heb een huis, drie kinderen.

Schelto:      Ja, en ook met de mensen die weg waren over gehad en de meesten daarvan zeiden, weet je, het is, bij zo’n corporate want dat is, is het een soort red racer, weet je wel. Iedereen is bezig met hogerop komen, promotie en ik ook, weet je. Als ik terug denk dan denk ik van waar heb ik mij nou druk om gemaakt, weet je, over welk niveau ik had of waarom ik wel en hij niet, of andersom, en nu maakt het allemaal niet meer uit, maar dat zie je niet en je denkt, oh, ik ben een hele meneer want ik werk bij Google en heb genoeg meegemaakt in het leven om dit te relativeren maar dat doe je dus eigenlijk niet als je er in zit. Dat is gek hè?

Jelle:           Ja.

Schelto:      Dus daarom zijn dat soort gesprekken buiten Google heel wezenlijk geweest.

Jelle:           Toen ben je van Google naar een startup gegaan. Ik kan me voorstellen, zo’n goede baan, status, et cetera, dat dat even schakelen is, moest je veel salaris inleveren?

Schelto:      Ja, heel veel. Ja.

Jelle:           Lijkt me ook heel spannend.

Schelto:      Ja, maar heel goed voor mij want alles kon, joh. Ik maakte me nergens zorgen om, en nu moet ik echt wel drie keer nadenken…

Jelle:           Welke investering je wel doet, zowel privé als zakelijk.

Schelto:      Ja, absoluut. Dat zou ik iedereen aan willen raden om dat eens een keer te doen in je leven. Dat is echt, dan denk je oké, is dat allemaal eigenlijk nodig wat ik nu… Ja. Ik heb een jaar lang geen kleren gekocht.

Jelle:           Prima, zolang er geen gaten in zitten.

Schelto:      Nou ja, op een gegeven moment kwamen die en toen zei Ellen van misschien is het toch tijd om…

Jelle:           Een man/vrouw verschil, denk ik.

Schelto:      Ja.

Jelle            Nou ja zo hoorde ik ook Mark Zuckerberg bijvoorbeeld, die heeft inmiddels zat geld, maar ik heb wel begrepen dat die in zijn kast, dat heb ik volgens mij in een podcast van Jerry van Staveren heb ik dat gehoord. Ik was onderweg van Oostenrijk afgelopen weekend en toen heb ik een aantal verschillende podcast beluisterd en toen hoorde ik dat hij schijnt iets van twintig gewoon dezelfde broek en dezelfde t-shirts in zijn kast te hebben. Allemaal hetzelfde. Zodat hij ’s ochtends zijn brein capaciteit in elk geval niet hoeft te gebruiken van wat zou ik vandaag eens aantrekken.

Schelto:      Echt waar?

Jelle:           Ja, dus die pakt gewoon elke dag hetzelfde t-shirt en dezelfde broek en loopt dus altijd hetzelfde bij. Dat is dus daarom. Dus daar over kleren kopen, ja, daar hoeven ze niet over na te denken. Dat is een ander uiterste, maar ik geloof wel dat het je wel kan helpen als ondernemer als je of een afkomst hebt waar bij je weet hoe het is om weinig geld te hebben of als je inderdaad voor jezelf begint zonder dat je zakgeld nog achter de hand hebt of in elk geval niet een hele grote zak hebt.

Schelto:      Nee, precies.

Jelle:           Ik kan me voorstellen dat dat helpt in de keuze die je maakt.

Schelto:      Ja. En ik zeg ook wel eens van misschien is het ook wel naïviteit geweest voor een deel, van zelfoverschatting kan ook, weet je wel. Het ging mij niet gebeuren dat ik deze stap niet ging maken uit onzekerheid. Dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven. Toen heb ik gezegd, come on, weet je, zet gewoon uit dat het gaat lukken en het gaat lukken en als het niet lukt dan heeft dat ook weer een reden. Dus, weet je, zo moet je denk ik er een beetje in staan. Dat is wel naïef misschien en mijn omgeving, ja, mensen die daar een vaste baan hadden zaten van maar je zekerheid dan? Ja, dat is ook zo. Dat is ook zo. En kijk, als ik helemaal in mijn eentje was geweest had ik het meteen gedaan maar nu…

Jelle:           Iets meer afwegingen.

Schelto:      Juist.

Jelle:           Jij zat op de fiets. Je kwam uit dertig minuten nadat je dat coachingsgesprek had met Jochem, en die belde jou op zei we hebben ideeën al een tijdje en wij zoeken iemand die die kar gaat trekken. Ik vermoed dat jij die persoon was.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Wat was het idee?

Schelto:      Het idee is beddengoed online verkopen, heel plat gezegd. Dat kan iedereen maar wat maakt nou goed beddengoed en je hebt als je kijkt naar slapen online, je hebt een heleboel matrassen partijen, Simba, Casper.

Jelle:           Met die Simba word ik helemaal doodgegooid nu met Facebook en Instagram advertenties.

Schelto:      Ja? Ben je een keer op de site geweest.

Jelle:           Nou, volgens mij niet eens. Ik weet het niet eens. Ik zie elke keer een filmpje met een doos die dan open gaat en dan *flop* komt er zo’n matras uit. Dertig dagen proef geloof ik hè, zoiets?

Schelto:      Ja. We werken ook samen met Matsleaps. Dat is een Nederlandse partij.

Jelle:           Ook zo’n matras?

Schelto:      Ja. Die hebben geen showroom en wij hebben een showroom op het centraal station. Dus daar…

Jelle:           Welke Utrecht of Amsterdam?

Schelto:      Amsterdam. Ook eigenlijk weer het Coolblue verhaal. Ik wilde gewoon dat dat juist omdat je met stoffen te maken hebt, beddengoed, we hebben mooi satijn, zal ik zo meer over vertellen en we hebben dekbedden van wol, mensen willen het toch even voelen voordat je daar in investeert. Kijk, en het is bij mij ook ontstaan, toen ben ik er ook onderzoek naar gaan doen, van wat maakt nou goed slapen. Kijk, ik heb, wat ik zei, ik heb drie kinderen, vannacht ook weer vier keer er uit. Oorpijn, licht uit/licht aan, deur dicht. Het is een illusie om te denken voor veel mensen dat je meer gaat slapen maar de slaap die je hebt laat die dan goed zijn en ik dacht daar tot voorkort ook niet over na. Ik gooide voor twintig euro bij de Hema iets in mijn mandje en dat was mijn beddengoed. Terwijl je voor een spijkerbroek honderdtwintig euro uitgeeft easy. Dus toen ben ik gaan nadenken van wat maakt nou goed beddengoed en uiteindelijk is het zo dat ik nu merk dat mensen met een glimlach wakker worden omdat ze onder onze beddengoed liggen.

Jelle:           Wat maakt goed beddengoed in jouw beleving?

Schelto:      Het allerbelangrijkste is hoge kwaliteit katoen en oog voor detail, waar je elke dag weer blij van wordt, dat je ziet van hé, hier is over nagedacht. Kleine dingen als, dan moet ik terug naar de eind jaren zeventig waar de wollen deken over ging naar het dekbed.

Jelle:           Vroeger had je een laken en ging de deken er op, sloeg je dat op. Dat zie je in Frankrijk nog steeds wel in een hotel. Dan sla je het bovenstukje om en daar slaap je onder.

Schelto:      Ja, precies. Bij je voeten wordt de deken onder het matras gestopt. Nou, toen het dekbed eind jaren zeventig kwam dachten ze hé dat moeten we weer zien te creëren op één of andere manier. Dus toen hebben ze de dekbedovertrekken kregen zo’n flap. Nou ja, daar is onze ouders generatie is daar mee opgegroeid maar wij denken, wie gebruikt die flap, waar is die flap voor. Dus wij denken, nee, want wij gebruiken het niet, schoppen het los, en met als gevolg dat het dekbed er uit flubbert. Dus wij gebruiken drukknoopjes…

Jelle:           Nee, geen drukknoopjes, gewone knoopjes.

Schelto:      Overhemdknoopjes voor de satijn, de satijnenversie.

Jelle:           Oké.

Schelto:      Maar daar is gewoon over nagedacht.

Jelle:           Mag ik ook feedback geven?

Schelto:      Ja, zeker.

Jelle:           Dat lijkt me het allerlastigste in jouw business ook, dat is namelijk ook het lastigste in mijn business, je hebt zoveel mensen zoveel wensen. Wij hebben nu een dekbedovertrek van jullie en we hebben hem over het dekbed heen gedaan, wat denk je dat het eerste was wat mijn vriendin zei?

Schelto:      Nee.

Jelle:           Er zit geen flap aan.

Schelto:      Nee? Wat goed.

Jelle:           Daarom moet ik nu zo lachen dat je dit zegt. Ik ging vanochtend weg en toen zei ze van heb je vandaag een leuke dag? Ik zei van, ‘ik ga straks met Schelto praten. Dat is die van het beddengoed waar we nu onder slapen.’ Waarop zij zei: ‘oh, zeg even tegen hem dat bij de volgende versie er ook één met zo’n flap moet maken want ik kan hem niet instoppen. Dan krijg ik koude voeten.’

Schelto:      Daar hebben we een oplossing voor.

Jelle:           Dat is grappig, dat juist die flap was dus weer waarvan zij zei shit er zit niet zo’n flap aan.

Schelto:      Ja, maar dat is heel lastig om dat zo te doen, om iedereen tevreden te stellen.

Jelle:           Moet je ook niet willen hoor.

Schelto:      Er is onderzoek naar gedaan van wat is de grote gemene deler en wat vinden we zelf, en dat is eng om te doen.

Jelle:           Ik kan me voorstellen, ik mis namelijk oprecht die flap helemaal niet.

Schelto:      Dus je wat je zegt van wat maakt nou goed beddengoed is kwaliteit van stof. We laten alles in Portugal maken waardoor je zeker weet dat de keten goed is, sowieso vorm.

Jelle:           Waarom weet je dat, als het in Portugal gemaakt wordt?

Schelto:      Omdat zij het inkopen op de wereldmarkt en het daar gewoon goed gereguleerd is. Dus je hebt niet te maken met…

Jelle:           Dat bedoel je met Portugal versus Bangladesh ofzo?

Schelto:      Ja.

Jelle:           Ja, oké. Dus echt een westers land.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Oké. Ik dacht misschien heb je in Portugal de beste katoen van de wereld, ik heb echt geen idee.

Schelto:      Nee. Dus daar laten we het maken. Dus langer katoenvezel waardoor het steviger wordt en wij hebben onderzoek gedaan waar we veel hoorden van mensen, satijn is eigenlijk het ultieme maar het nadeel van satijn is dat het zo glimt.

Jelle:           Zo glad.

Schelto:      Ja. Mensen denken vaak dat satijn iets anders is dan katoen overigens terwijl het weeftechniek is. Dus katoen is zo geweven.

Jelle:           In een soort hashtacks.

Schelto:      Ja, en satijn is één om drie. Om de drie horizontaal gaat die verticaal er over heen waardoor het minder reliëf heeft, dus gladder aanvoelt, maar het nadeel van satijn was dat het die jaren tachtig glans had. Dus wij hebben dat met onze fabrikant in Portugal hebben we dat mat gemaakt.

Jelle:           Jij hebt mij ook een satijnen gestuurd hè?

Schelto:      Ja. Dus mensen, wat een mindfuck eigenlijk, het is gewoon katoen en dan voelt het als satijn. Dus dat, en het tweede eigenlijk waar ik in het onderzoek achter kwam, toen ik met Jochem erover aan het praten was van hoe gaan we dit aanpakken, was ik zei ik heb het altijd warm en mijn vrouw heeft het altijd koud, waar ligt dat aan? Dat heeft te maken met het dekbed. Dus niet het dekbedovertrek maar het dekbed zelf. Ik ben opgegroeid met de gedachte dons is het hoogst haalbare, dus dat had ik dan ook, maar daar was het heel broeierig onder. Dons isoleert, dus de warmte kan niet weg, die blijft zitten, maar we hebben in Nederland hebben wij onze prachtige Texel en er is een geboortegolf nu bezig. Dus goed nieuws, wij gebruiken wol.

Jelle:           Voor in de dekbedden?

Schelto:      Ja, voor in de dekbedden en kussens. Wol isoleert niet maar reguleert, ademt eigenlijk. Dus het laat de warmte door en het houd geen vocht vast zodat je geen huisstofmijt problemen krijgt. Dus huisstofmijt gedijt heel lekker in vochtige, warme plekken. Nou, dat is er niet in zo’n kussen of dekbed. Dus dat maakt het voor ons echt ultiem. Dus ik heb het gewoon onder een wollen dekbed heb ik het echt heerlijk koel en mijn vrouw heeft enorme koude voeten. Jij zegt, mijn vrouw heeft koude voeten, probeer wol zou ik zeggen. Een mooi voorbeeld wat ik op Texel heb gehoord is dat die man van die fabriek die zei ja, weet je, beeld je in een woestijn in Marokko, vijfenveertig graden. Er zit een vent op een kameel, wat heeft hij aan een zwembroek?

Jelle:           Hij heeft heel veel doeken aan.

Schelto:      Doeken, ja. Ik zei hij heeft zo’n berberjasje aan.

Jelle:           Ja, precies.

Schelto:      Hij zei, dat is wol. En hoe is het middernacht, en hoe warm is het dan in de woestijn? Ik zeg vriespunt. Wat heeft hij aan? Ik zeg hetzelfde. Ja, hij heeft niks anders aan. Dus de wol past zich aan, aan de temperatuur. Dus dat is voor ons goed nieuws want het is nog maar een klein deel van de markt maar is heel hard aan het groeien.

Jelle:           En qua beleving? Wij hebben inderdaad een heel dik, lekker, extreem groot donzen dekbed van tweeveertig bij tweetwintig, en ik vind ook als je er onder duikt dan knispert dat, dan is het zo’n dikke laag, ik vind dat heerlijk, zo’n royaal gevoel maar hoe is dat bij wol?

Schelto:      Nou, als mensen zeggen het nadeel van wol dan vinden ze dat het te zwaar is of zwaarder is dan dons. Dons is veler lichter maar wol voelt zwaar en ik vind dat lekker, echt zo’n comforting gevoel hè. Alsof je in een hotelbed ligt. Dus het heeft misschien nog wel meer dat gevoel wat jij beschrijft maar mensen zien dat soms als nadeel dat het zwaarder is. We komen nu in de zomer ook met een zomerdekbed. Wij werken normaal met four seasons, dus twee delen die afritsbaar zijn.

Jelle:           Dat hebben wij ook. Alleen niet afritsbaar maar op elk hoekje een knoopje, geloof ik.

Schelto:      Ja, maar goed, dus een zomerdekbed is ideaal qua prijs ook sowieso voor mensen omdat het een deel is, is het goedkoper dan zo’n four seasons en het ideaal voor in de zomer dat je het niet meer te warm hebt. Zo simpel is het leven.

Jelle:           Jij zegt dons versus wol is… bij wol heb je iets meer, het is wat zwaarder. De een zal dat als prettig ervaren en een ander zou dat misschien wat minder vinden. Je hoeft ook niet iedereen happy te houden.

Schelto:      Nee, maar wat je zegt is helemaal waar. De flap, zonder flap, weet je, je moet uiteindelijk keuzes maken en dat is een risico.

Jelle:           Er zullen mensen zijn die er dol op zijn en de anderen die blijven… Ja. Nee, wij hebben natuurlijk er onder geslapen, onder de satijnen variant. Twee nachten wel te verstaan. We hebben hem binnengekregen, toen een nacht geslapen en zijn we op wintersport gegaan. Gisteravond kwamen we thuis en hebben afgelopen nacht er ook onder geslapen.

Schelto:      En hoe werd je wakker?

Jelle:           Ik werd uitstekend wakker. Mijn vriendin had het wat warmer dan normaal in haar beleving. Die zei ik vind het wel warmer. We hebben het er over gehad vanochtend. Het doet niks onder ten opzichte van beddengoed wat anderhalf keer zo duur is. Dus wij hebben katoen beddengoed normaal gesproken en dan, nou ik denk dat je ook honderdtwintig euro betaald zo’n beetje voor alleen maar een hoeslaken of een dekbedovertrek en wat jij ons nu hebt opgestuurd is volgens mij vijftig euro goedkoper of zo dan dat. Zeg ik dat goed?

Schelto:      Ons prijspeil hebben wij bepaald op basis van wat andere partijen aanbieden op hoogwaardige kwaliteit. Ik ben in het begin al die speciaalzaken langsgegaan, heb gezegd van ik en binnenkort jarig, ik mag van mijn moeder een dekbedovertrek uitzoeken wat heb je. Met van die stukjes sport er op en dan zeg ik nou doe maar blauw. Wat kost dat? Ja, dat is dan achthonderdeuro, tweepersoons.

Jelle:           Achthonderd?

Schelto:      Ja. Dat is dan de kwaliteit maar dat heeft te maken met…

Jelle:           Maar voor een dekbed of een overtrek?

Schelto:      Overtrek. Ja, we hebben het niet eens over een dekbed gehad. Dat is een type extreem maar laten we zeggen dat de kwaliteit, de satijn die jij hebt, daar betaal je in de speciaalzaak drie-/vierhonderdeuro voor en bij ons is dat tussen de zeventig en honderdzeventigeuro. Komen binnenkort met tweezestig breed dus dan wordt het tachtig euro maar that’s it, en dat heeft te maken met het feit dat wij de tussenhandel overslaan. Dus wij hebben niet te maken met retail marges. Die kunnen we er tussen uitsnijden.

Jelle:           Fabriceren in Portugal, halen het hier naar toe en het wordt direct, of wordt het vanuit Portugal direct geleverd zelfs?

Schelto:      Nee, vanuit Portugal wordt het naar een [00:39:25 XXX] gestuurd. Op het moment dat iemand het op de website aanklikt wordt het voor negenen de volgende dag geleverd. Dus dat prijspeil hebben we bewust zo gedaan want wij gunnen iedereen een goede nachtrust en, weet je, slapen is wat mij betreft een primaire levensbehoefte maar het wordt zo ondergewaardeerd want we doen voor die andere zestien uur van de dag doen we ons uiterste best om het huis goed te stylen, om onszelf goed te stylen.

Jelle:           Bed en beddengoed houden we dan vervolgens…

Schelto:      Ja, dat mikken we in ons mandje voor twintig piek, weet je.

Jelle:           Ik heb oprecht heerlijk geslapen. De stof voelt heerlijk aan. Iemand, zag ik een referentie op de site bij jou, die omschreef het als hetzelfde gevoel als bij een hotelbed. Die hebben over het algemeen hoogwaardige materialen. Nou, dat snap ik wel die associatie. Ik heb er heerlijk onder geslapen. Mijn vriendin die had het dan wel wat warmer dan normaal en ze zei ik heb het idee, normaal gesproken met katoen alsof dat ook lichter is, weet ik niet, alsof je dekbed ook dikker aanvoelt of zo. Alsof het met het satijn wat dichter op elkaar… Geen idee. Als je in bed stapt heb je absoluut het gevoel dat je in een luxe bed stapt. Dat is heerlijk.

Schelto:      Bij ons in de winkel merken we ook dat je op twee type mensen eigenlijk, sowieso flap geen flap. De flap wordt minder maar ook koel versus zacht. Dus je hebt satijn is natuurlijk ultra zacht maar wat je vriendin zegt herken ik wel is dat, ja, het is lekker stevig om je heen en het kan wat warmer zijn maar dan zou ik haar willen tippen voor de koele percale. Percale is ook katoen, alleen die weving is één om één en dat voelt koel en glad aan. Dat is dan waarschijnlijk iets meer voor haar. Dus je hebt mensen die echt die comfort zoeken van die satijn, lekker zacht, en je hebt de koele percale dat je echt in een knisperend bed stapt. Dus dat is de tweedeling die er is.

Jelle:           Dan gaan we die de volgende keer bestellen.

Schelto:      Ja, heel goed.

Jelle:           Wat ik ook heel lekker vind is, maar dat is misschien persoonlijk, de hoes voor het kussen. Dat vind ik heel lekker. Tuurlijk het beddengoed is lekker maar als je je kop op het kussen legt met die hoes er om heen. Dat ligt zo lekker aan je gezicht.

Schelto:      Dat is toch…

Jelle:           Ik heb ook wel eens een goedkoop satijnen dekbed gekocht ooit, en die heb ik echt naar een paar keer weg gemikt omdat ik het te glad vond en te… Dat vond ik niet fijn. Hoe heet het?

Schelto:      Vanmorgen.com. Daar gebeurt het en we hebben dus een winkel op het centraal station waar ook mooi Vanmorgen op staat. We zijn, de morgen is iets waar wij als doel hebben om iedereen daar met een glimlach wakker te laten worden. Dus we zijn Vanmorgen.

Jelle:           Wat goed zeg. En jullie zijn nu met? Want je had het over Jochem, die had zijn compagnon gesproken, je bent sowieso met zijn drieën.

Schelto:      Ja. Zij hebben hun eigen business. Ik doe Vanmorgen en ik heb inmiddels één dame aangenomen die nu al goud waard is. Zij is de brand marketeer. Die doet eigenlijk nu de startup, dus eigenlijk van alles, maar zij bouwt het merk online.

Jelle:           Dat is allemaal keurig voor elkaar. Ik deed die doos van jullie open en dan zit er een kaartje in, er zat een katoenen tas in, zo’n shopper, daar zat vervolgens weer het beddengoed in. Weet je, het klopt allemaal. Het ziet er super hoogwaardig uit.

Schelto:      Tuurlijk, maar nog steeds heb ik een toevoeging van honderd dingen die nog beter moeten.

Jelle:           Ongetwijfeld. Noem ze eens, wat is de top drie? Wat zijn de dingen waarvan jij zegt daar gaan we de komende tijd echt mee aan de slag?

Schelto:      De website moet eigenlijk nog meer een candy store worden. Mensen moeten eigenlijk daar komen en denken ik wil hier iets kopen. Dat is één en twee is denk ik de social proof. De reviews die wij krijgen zijn echt door het dak. Iedereen is helemaal enthousiast en blij maar voor ons is het natuurlijk niemand kent ons nog. Dus het is voor ons zaak dat zoveel mogelijk mensen van ons horen en het gevoel kunnen delen eigenlijk. En drie is inzetten op de giftcard, denk ik, want we hebben de giftcard. Beddengoed is natuurlijk ideaal voor een cadeau. Hoe vaak heb ik wel niet met drie vrienden in een app groep gezeten van die en die geeft een housewarming, wat voor cadeau doen we? Een cd van Roxette, weet ik veel. Beddengoed is, iemand omschreef het op de site ook als review, van het is een perfect cadeau voor iemand die alles al heeft want het is altijd goed. Mensen kunnen zelf kiezen. Je weet vaak de maten niet. Dus dan geef je een mooie giftcard in een mooi doosje en dat moeten we veel meer promoten. Dus als je me vraagt van wat zijn jouw top prioriteiten: online conversie, website, het merk bouwen en mensen een mooi cadeau kunnen geven door die giftcard.

Jelle:           Werken jullie met couponcodes op je webshop?

Schelto:      Iedere giftcard heeft een unieke couponcode.

Jelle:           Dus elke gift is uniek? Je zou niet kunnen zeggen voor alle luisteraars als ze ‘jelle’ invullen…

Schelto:      Zeker wel. Sterker nog, ik zat vanochtend op de fiets er aan te denken.

Jelle:           Dit hebben we oprecht niet van te voren besproken.

Schelto:      Nee, maar ik zat er op de fiets aan te denken, wakker worden met Jelle, of wake up Jelle, of goedemorgen Jelle. Nou, weet je wat, als mensen op Vanmorgen.com bij check out die code invoeren, als je typt ‘goedemorgen jelle’ dan geef ik jouw luisteraars dertig euro korting op de eerste bestelling vanaf zeventig euro.

Jelle:           Dat is niet niks. Dat is een mooi cadeautje.

Schelto:      Het is voor mij nu echt heel belangrijk om mensen te laten weten dat goed slapen eigenlijk heel dichtbij is.

Jelle:           Het spannend met jouw product is je moet het ervaren. Je kan alles roepen maar pas als je in je bed stapt met een hoeslaken van jullie om je dekbed dan weet je of het wel of niet is wat je er van hoopt. Dus dat lijkt mij voor jou de uitdaging om zoveel mogelijk mensen het een keer te laten ervaren en de volgende stap is dat ze daar vervolgens over gaan delen en dat ze dat gaan uitdragen op verjaardagen, en feestjes, en met vrienden, en op kantoor dat ze zeggen van ik heb nou toch een lekker dekbedovertrek. Dat heeft Vanmorgen. Daar wil je naar toe. Ik snap wel dat jij zegt van ik geef dertig euro korting als mensen maar voor het eerst bestellen. Als de eerste bestelling maar geweest is dan komt de rest daarna wel.

Schelto:      En dat is de overtuiging die ik heb, ik heb…

Jelle:           First movers heb je nodig.

Schelto:      Ja, die heb ik nodig. Ik ben echt inmiddels door de reviews en door mensen dat het versterkt dat het echt zo is. Ook wat jij nu weer zegt, ik weet gewoon dat die eerste ervaring goed is. Ook, weet je, bijvoorbeeld, ik werd benaderd door een dame en die zei, ja, ik ben allergisch voor wol. Ik zeg, maar ben je allergisch voor wol door de lucht of op aanraking? Zij zegt, ja, op aanraking. Want ze zei, ik ben op zoek naar een kussen wat niet zo broeierig is. Geen dons of polyester. Ik zeg wol is ideaal, maar ik ben allergisch voor wol. Dus ik heb gezegd van je krijgt van mij een kussen. Ik heb haar een kussen gestuurd, test het maar. Werkt het dan mag je het van mij kopen met korting. Werkt het niet dan stuur je het gratis terug. Ik ben er van overtuigd dat het werkt en we gaan het zien. Dat is voor mij heel belangrijk om mensen te laten ervaren. Precies wat jij zegt.

Jelle:           En heeft ze het teruggestuurd?

Schelto:      Nee. Ik heb het gisteren verstuurd en dan hopelijk vandaag een review.

Jelle:           Zijn dat een beetje dikke kussens of heb je variaties? Ik houd een beetje van dikke kussens.

Schelto:      Wij hebben één type kussen. Ik vroeg ook aan de fabrikant van hoe zit het dan met rug slapers, buik slapers. Hij zei we gebruiken een kilo wol per kussen, dat is te veel, dat is bewust te veel. De kussen maak je open met de rits en zie je er schapenwol zitten. Je haalt er een paar handjes naar gelang je wilt. Ik houd van een plat kussen want ik houd niet van mijn nek die zo zit, dus ik heb er driehonderdgram ongeveer, en dat bewaar ik want stel na een paar jaar gaat het volume misschien een beetje ui de vezel, dan stop je er weer wat bij. Het zijn dik gevulde kussens, te dik. Er zijn een paar mensen die als review zeggen ik heb hem zo gehouden maar de meesten die halen er wel wat uit.

Jelle:           Als je een keer wilt proef liggen dan moet je naar Amsterdam Centraal Station, Vanmorgen.

Schelto:      Ja. We zitten in de Amstel passage. Je hebt inmiddels de beroemde passage, mag je alleen nog maar met een OV-chip. Je hebt twee passages waar je doorheen mag lopen. De EI-passage waar van allerlei ketens zitten.

Jelle:           Dat is vanaf waar je de OV-fiets pakt richting de tunnel gaat, dat stuk.

Schelto:      Ja, precies. Maar dat is gewoon een tunnel, maar je hebt ook in het Centraal Station heb je een passage waar je naar beneden moet. Daar zit een barretje, daar zit de Victoria Secret, die ken je vast wel, en twee passages verderop zit de Amstel passage en dat is een mooi concept, daar zit Little Amsterdam en dat is een soort [49:42 smelt kroes] van cultuur en commercie. Dus daar zitten nieuwe startups, daar zitten fotograven, één ruimte wordt gebruikt door een dansschool die daar een oefenruimte hebben. Dus mensen staan voor het raam te kijken naar dans repetities, en er werd gezegd van Vanmorgen pakt de markt waar al heel lang niks in gebeurd is, traditionele markt, wij schudden de lakens op zeggen we dan.

Ik geloof wel in die offline wereld en vooral wat ik ook zei van dit product leent zich heel erg voor voelen. Als er mensen binnenkomen en, oh, zo voelt het, weet je wel. Dat is cruciaal. Dus sowieso online Vanmorgen.com maar ook…

Jelle:           Je gaat niet met beddenzaken, met retailers en zo werken?

Schelto:      Nee. Misschien een shop-in-shop concept waar we zelf dus de hand in houden, dat zou kunnen. Ook om als een soort showroom te fungeren, dat zou zeker kunnen maar we gaan niet bij retailers liggen verder.

Jelle:           Hoe lang ben je nu bezig?

Schelto:      Vier maanden. Nou, vier maanden zijn we live. Koningsdag vorig jaar was…

Jelle:           Ik wou net zeggen want ik heb jou volgens mij een jaar geleden via LinkedIn of zo een mailtje van jou gehad, of een berichtje, van we gaan met iets nieuws aan de slag.

Schelto:      Koningsdag, vorig jaar. Toen stond ik met Bouba Dioup op het Stadhuisplein in Utrecht. Dat was mijn eerste dag van het ondernemerschap eigenlijk. Toen zijn we gaan bouwen, met heel weinig middelen zijn we een website gaan bouwen, fotografie met een collectie samengesteld, zijn we naar Portugal gevlogen. Zijn we in twee dagen zeven fabrieken langsgegaan. Super veel geleerd, maar ja, wat wisten we nou van textiel, maar dat gaat super snel als je er interesse in hebt en als je passie voor het product hebt denk ik. Dus toen is het heel snel gegaan. Ja. Toen konden we in November live.

Jelle:           Mooi man. Is jullie product nou uniek of is het in Portugal, kun je met een ander label er op exact hetzelfde spul kopen?

Schelto:      Nou we maken het uniek doordat wij onze eigen designs aanleveren aan de fabriek en onze eigen kleurstellingen. Dus we maken het in die zin uniek en ook de afwerking is uniek omdat wij bijvoorbeeld bij de niet satijnen versie, jouw versie hebben we overhemd knoopjes gekozen, maar bij die niet satijnen versie hebben we van die romper knoopjes gekozen. Ook om eens te kijken van hoe of wat is de eenvoud van lekker snel kunnen klikken versus de knoopjes, is dat iets om te doen. Nou, dat bevalt ook goed. Dus we maken het uniek, de afwerking is uniek.

Jelle:           Maar ik bedoel, het is niet als je in Portugal naar de lokale Hema zou gaan dat je dan daar een Vanmorgen dekbed kunt kopen met een ander label?

Schelto:      Nee. De fabriek maakt het specifiek voor ons. We zijn nu bezig met de volgende collectie. We willen elke drie/vier maanden willen we de collectie uitbreiden. We hebben ook handdoeken nu.

Jelle:           Is dat slim?

Schelto:      Waarom niet?

Jelle:           Nou, ik weet niet maar ik kan me ook voorstellen van laten we nou eerst eens gewoon fucking goed worden in dekbedovertrekken en daar alle focus op geven, en als dat werkt op een gegeven moment gaan uitbreiden naar andere… Het lijkt me zo lastig om mensen en te overtuigen dat jullie de beste handdoeken hebben en de beste dekbedovertrekken en de beste kussens.

Schelto:      Ja. Fair point, weet je, het is ook zeker zo. We hebben in die zin de focus ligt niet alleen op dekbedovertrekken, want ik denk dat dat wel heel erg een nice is.

Jelle:           En mensen kopen het niet zo vaak.

Schelto:      Mensen kopen, in de zin van dat we willen inderdaad die traffic naar de site groter maken. Natuurlijk de kans maakt je groter door het uit te breiden maar ik denk wel dat je een focus moet houden dat mensen wel de herkenbaarheid hebben. Ze zullen niet zo snel keukenhanddoeken gaan gebruiken maar wel bed en bad.

Jelle:           Als een dekbed heel lekker slaapt en goed aanvoelt, en bijdraagt aan de luxe beleving en je hebt een handdoek van hetzelfde merk dan is dat bij die handdoek misschien ook wel het geval.

Schelto:      Ja. En wij willen als een soort curator van je bed en bad zijn. Dus we moeten het vertrouwen winnen van mensen dat alles wat ze bij ons kopen dat dat goede tijden…

Jelle:           Ja, maar goed, bed en bad dat is wel het segment waar het binnen blijft.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Dus misschien een keer een badjas van Vanmorgen ofzo?

Schelto:      Ja, of een pyjama. Die badjassen zijn trouwens ook een goede want dat is een soort vuilniszak tegenwoordig, weet je, of eigenlijk altijd al, zo’n lomp ding waarom is dat niet wat getailleerder? We gaan ook samenwerken met veel partnerships. We zijn aan het optuigen bijvoorbeeld met bedrijven. We hebben het employee benefit program want een heleboel bedrijven zijn natuurlijk gebaat bij frisse, energieke werknemers. Slaap is cruciaal. Als iemand goed slaapt en goed wakker wordt…

Jelle:           Heb je er overdag ook meer aan.

Schelto:      Ja. Dus wij werken nu met bedrijven, ze staan voor in de rij om met ons samen te werken. Wij geven werknemers een korting. Daar hoeft een bedrijf niks aan te doen en die korting krijgen de werknemers omdat ze daar werken, en die kunnen dus ook genieten van goed wakker worden. Dat is alleen maar goed voor de werknemers.

Jelle:           En die kortingscodes zetten ze niet op Twitter, Facebook, LinkedIn en geven ze niet aan de hele familie van, joh, ik heb een code, bestel maar.

Schelto:      Nee. Gek genoeg gaan mensen daar toch wel goed mee om.

Jelle:           En als er een paar zijn die het wel doen, die moet je dan incalculeren, dat is dan maar zo.

Schelto:      Ja. Dat is zo, ja. En hotels zijn wij veel mee aan het samenwerken.

Jelle:           Nu zit er een Vanmorgen labeltje aan maar ik kan me voorstellen dat een hotel aan de Amstel bijvoorbeeld zegt van wij willen ik weet niet hoeveel van dit soort dekbeddenovertrekken dat je er een Amstel label aan doet.

Schelto:      Ja, het label heeft twee kanten.

Jelle:           Vanmorgen en Amstel.

Schelto:      Ja. Daar kan zeker over gepraat worden. We zullen, ook omdat jij zegt van mensen hebben andere voorkeuren juist op dit gebied omdat het zo dichtbij komt, vinden we ook dat we de collectie moeten uitbreiden in kleurstelling. Nu ook, komt er een olijfgroene. Dat spreekt een heel ander publiek aan dan de zwarte stipjes, weet je wel.

Jelle:           Wij hebben eigenlijk alles wit normaal. Spierwit. Gordijnen wit, muren wit, alles wit, kussens wit. Wat zijn nou de hardlopers?

Schelto:      De satijnen grijze. Jij hebt volgens mij de grijze?

Jelle:           Ja.

Schelto:      Die loopt heel hard.

Jelle:           Overigens erg mooi.

Schelto:      Die loopt heel hard, juist vanwege de mat look. Wat ik zei dat mensen echt denken dat is…

Jelle:           Het ziet er niet uit als satijn maar het voelt als…

Schelto:      Ja, precies. Dus dat. En het wol. Het is voor mij, we hebben het eigenlijk als soort gedaan van we willen het hele plaatje aan kunnen bieden. Dus dat mensen komen en een heel bed kunnen ze fixen. Dus we moeten ook kussens en dekbedden aanbieden. Toen zijn we er onderzoek naar gaan doen en toen kwamen ze bij wol en dat loopt heel hard.

Jelle:           Als je nou terugkijkt voordat je, je ging op een gegeven moment weg bij Google, toen ben je bij een startup gaan werken. Nu ben je sinds een jaar ongeveer met Vanmorgen bezig. Als je nou nu jezelf, dus de Schelto van een jaar geleden een tip zou kunnen geven, welke tip zou dat zijn?

Schelto:      Filter feedback en ga niet overal direct achterna rennen, maar neem het wel ter harte. We kregen met name rondom de lancering half november kregen we een heleboel feedback, nou hartstikke gaaf, maar as je overal achteraan gaat rennen, ja dan heb je zelf geen focus meer.

Jelle:           Dus je eigen lijn blijven volgen en die feedback wel meenemen maar niet alles meteen klakkeloos doorvoeren omdat iemand het gezegd heeft dat het een goed idee zou zijn.

Schelto:      Exact. Ja.

Jelle:           Dus niet morgen ineens zeggen van we moeten toch een flap.

Schelto:      Nee. Maar begrijp je wat ik bedoel? Het is heel verleidelijk om, oh, je hebt gelijk.

Jelle:           Is dat wat onze klanten willen, omdat één iemand het zegt.

Schelto:      Juist. Ja. Het zit in mijn aard om mensen te pleasen. Dat is denk ik ook een kracht in de zin dat onze customer service ook heel pleasing is.

Jelle:           Hoe hebben jullie dat ingericht? Want jullie hebben alles via web en je hebt een shop op het Amsterdam Centraal maar hoe hebben jullie webcare ingericht?

Schelto:      Nou, mensen die reageren kunnen chateen met ons, kunnen bellen.

Jelle:           Chatten via? Facebook Messenger of hoe…?

Schelto:      We hebben een chatbox op de site.

Jelle:           Welke gebruiken jullie er voor?

Schelto:      [00:58:46 Chattra].

Jelle:           Oké.

Schelto:      Daar zit ik achter en daar zit…

Jelle:           Dat krijg je op je mobiel als iemand een chat start.

Schelto:      Ja, en ook daar krijgen we weer positieve reviews over. Ik geloof heel erg in het vertrouwen van niet dat we achterdochtig zijn. Ik geloof heel erg in, zo’n kortingscode ‘goedemorgen jelle’ dat mensen daar niet mee aan de haal gaan.

Jelle:           Is het goedemorgen trouwens of goeiemorgen?

Schelto:      Goedemorgen.

Jelle:           Aan elkaar geschreven en geen hoofdletters.

Schelto:      Nee. Dus daar geloof ik in. Iemand had in een fase waarin we een bepaalde korting op een product gaven had die een product gekocht, had dat thuisbezorgd gekregen, had het twee weken in een hoek laten staan. Had toen gezegd van, oh, hij past eigenlijk niet. Stom van mij, ik heb de verkeerde maat besteld. Nou, toen heb ik hem dus de juiste maat gestuurd maar ook nog die korting gegeven omdat ik zei, ja, weet je, het is wel… en dat vertrouwen moet je dus hebben en voordat hij had teruggestuurd heb ik het geld wat hij al teveel had betaald al teruggestort. Dat soort dingen, daar zit het hem voor mij in deze fase heel erg in.

Jelle:           Ja, daar kun je een paar keer de mist mee in gaan omdat iemand daar dan misbruik van maakt maar dat moet je dan maar voor lief nemen. Het vertrouwen wat je wint bij al die andere klanten, die dat wel gewoon waarderen, ja, dat geloof ik. Ambassadeurs maken.

Schelto:      Ja, ambassadeurs zijn cruciaal. Ja. Mensen moeten het er op feestjes over hebben.

Jelle:           Online feestjes, offline feestjes, overal.

Schelto:      Ja. En de customer service is nu nog vrij behapbaar en dat kunnen we easy zelf, en ik weet precies wat ik wil voor mijn klanten dus dat kan ik goed zelf doen.

Jelle:           Jij bent één van de co-founders.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Want die andere twee die hadden al het idee maar jullie zijn er met zijn drieën gestart?

Schelto:      Ja.

Jelle:           Oké. Tof. Een laatste vraag. Wij hebben hier een boekenkast. Is er een boek, want ben jij een beetje een lezer?

Schelto:      Nou, ik ben een e-booklezer geworden. Sorry, ik zeg het verkeerd, een audioboeklezer geworden.

Jelle:           Oh, je luistert.

Schelto:      Ja. Op weg naar de Bouba repetitie die is in Utrecht…

Jelle:           Dat doe je nog steeds?

Schelto:      Ja, Bouba bestaat nog steeds, elke dinsdag nog repeteren. Nu in Nieuwegein op het industrieterrein daar.

Jelle:           Bij [01:01:15 XXX]?

Schelto:      Nou, [01:01:17 XXX] zit daar niet meer maar [01:01:20 XXX] heeft daar zijn kantoor en we zitten in de chocoladefabriek te repeteren.

Jelle:           Ik kom weer eens een keer op dinsdagavond even aanwaaien. Welk boek heeft voor jouw gevoel geholpen bij ondernemerschap?

Schelto:      Nou, ik heb shoe dog geluisterd.

Jelle:           Ben ik echt, zit ik middenin nu. Heerlijk. Van Phil Knight. Een heerlijk verhaal maar ik snap het ook helemaal gezien het proces waar jij nu in zit met beddengoed, dekbedovertrekken, en hij had dat natuurlijk met hardloopschoenen. Een absolute aanrader. Leeft die eigenlijk nog die man? Phil Knigt?

Schelto:      Ik dacht het wel. Ja, hoor.

Jelle:           Dan wil ik hem een keer interviewen. Ik vind het een super leuk boek.

Schelto:      Ja, maar het is zo…

Jelle:           …herkenbaar als ondernemer.

Schelto:      Ja, maar wat ik zo mooi vind, dat geluidsfragment kun je niet reproduceren maar ik heb het toen ook op de app gezet naar de twee medeoprichters is dat, ja, mensen zeggen je bent een businessman maar dat gevoel had hij helemaal niet. Misschien is dit een soort spoiler voor jou.

Jelle:           Nee, ik snap wat je bedoelt.

Schelto:      Hij had zo’n passie voor het product.

Jelle:           Heb jij dat zelf ook?

Schelto:      Jij hebt het toch ook? Ja.

Jelle:           Ik denk dat elke ondernemer dat heeft. Ik heb wel eens vaker gezegd, ook in deze podcast, ik heb niet als ik ’s ochtends naar kantoor ga heb ik niet het gevoel van, oh, ga weer werken. Nee, ik heb het gevoel ik ga weer buiten spelen. Ik ga weer aan de slag met wat ik gaaf vind, wat ik mooi vind. Ik lees ook aan het zwembad op vakantie, volgende maand gaan we naar Frankrijk, en dan neem ik een paar van dit soort boeken mee. Alleen dan in de e-book variant maar dan lees ik nog steeds heel graag boeken. Jan van Setten ligt daar klaar met Liv, ja, daar kan ik naar uitkijken om die te gaan lezen. Dan ben ik in de ogen van mijn familie en omgeving ben je nou nog steeds aan het werk, ben je nou een businessboek aan het lezen, je bent altijd aan het werk. Terwijl ik het gevoel heb, ik mag elke dag met mijn hobby bezig zijn.

Schelto:      Dat gevoel heb ik dus absoluut. Ja. En voor mij is het product dat was voor mij, mensen verklaren mij toen ik bij Douwe Egberts werkte voor gek, als mijn moeder dan een private label senseo pads had gekocht dan werd ik boos. Als ik terug denk had ik misschien een beetje… maar weet je, daar zit wel een soort passie in van staan voor je merk. Nu ook, ik geloof echt dat omdat ik het zelf ervaar en ook van andere mensen hoor dat goed slapen dichtbij is, en dat gun ik iedereen, en daarom is het zo mooi om er aan te kunnen werken. Dus dat zie ik helemaal niet als ik ben de businessman die daar aan het werk is maar ik ben gewoon mensen bij aan het maken. Die Phil Knight Shoe Dog is een fantastisch boek. Dat zou iedereen moeten lezen. Het kwam voort uit een passie voor, nou, hij was hardloper, comfort de passie voor hardlopen…

Jelle:           En halverwege, pas op voor de spoilers.

Schelto:      Oh ja, maar dat komt gewoon voort uit passie voor het product.

Jelle:           Ik ga kijken, dat zou een uitdaging worden, want dat zijn vast meer mensen die dat willen maar ik ga eens kijken of ik hem voor de microfoon kan krijgen.

Schelto:      Zo, hoe mooi zou dat zijn. Maar six degrees of separation? Dat is toch het verhaal.

Jelle:           Ja, precies. Zes of zeven stappen. Daar kun je iedereen, ja, ik kan me voorstellen dat de lijntjes er ook wel zijn. Ik ga het eens proberen, lijkt me lachen.

Schelto:      Ja, en wat zou je hem vragen?

Jelle:           Daar heb ik dan nog wel even de tijd voor om over na te denken. Ja. Ik denk dat ik het verhaal van Shoe Dog gewoon een keer uit zijn mond zou willen horen. Ik heb natuurlijk het boek gelezen maar ik wil hem gewoon eens het verhaal laten doen en dan komen de vragen vanzelf. Hij heeft op een gegeven moment bepaalde keuzes gemaakt en je kan er allerlei mooie termen aan geven, hij verbrand gewoon ook een gelogen bij de bank in het begin en gewoon gedaan alsof die… en vervolgens naar China Japan en daar gelogen en gedaan alsof, en uiteindelijk achteraf blijft dat nodig te zijn om er te komen. Dus als hij precies had gezegd hoe de zaken er voor waren was het nooit gebeurd. Dus in Japan moest hij liegen dat die een Amerika een bedrijf had met meerdere vestigingen door het land heen, die waren er niet.

Schelto:      Hij deed net alsof het mega groot was.

Jelle:           Precies. Dus hoe belangrijk is dat fake it to you make it geweest.

Schelto:      Voor het succes van Nike.

Jelle:           En zouden ze ook meteen ondernemers maar aanbevelen om alles groter te maken dan de werkelijkheid is totdat het daadwerkelijk zo groot is. Daar ben ik benieuwd naar.

Schelto:      Ja.

Jelle:           Ik kan wel vragen bedenken die ik hem zou willen stellen. Hoe cool zou het zijn als we Phil Knights, auteur van het boek Shoe Dog, oprichter van Nikey een keer kunnen laten inspreken, ‘hi, my name is Phil Knights and you’re listening to the Jelle Driver podcast.’

Schelto:      Fantastisch. Jelle Driver podcast.

Jelle:           Jij kan het al wel zeggen. Ik ben Schelto, founder van… en je luistert naar…

Schelto:      Ik ben Schelto, co-founder van Vanmorgen en je luistert naar de Jelly Driver podcast.

Jelle:           Schelto, dank je wel.

Schelto:      Dank je wel.
[/av_textblock]

[/av_one_full][av_social_share title=’Deel dit stuk’ style=” buttons=” share_facebook=” share_twitter=” share_pinterest=” share_gplus=” share_reddit=” share_linkedin=” share_tumblr=” share_vk=” share_mail=”]

[av_hr class=’short’ height=’50’ shadow=’no-shadow’ position=’center’ custom_border=’av-border-thin’ custom_width=’50px’ custom_border_color=” custom_margin_top=’30px’ custom_margin_bottom=’30px’ icon_select=’yes’ custom_icon_color=” icon=’ue808′ font=’entypo-fontello’]

[av_comments_list av-desktop-hide=” av-medium-hide=” av-small-hide=” av-mini-hide=”]

[av_postslider link=’category,85,80,81,108,97,42′ columns=’3′ items=’9′ offset=’0′ contents=’excerpt_read_more’ preview_mode=’auto’ image_size=’portfolio’ autoplay=’yes’ interval=’5′]